Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
19.04.2024
Heden bereikte ons het trieste bericht dat Leo van de Ruit op 19 april is overleden. Onze oud-voorzitter en ere-lid is 77 jaar geworden.
Leo heeft een lange staat van dienst binnen onze vereniging. Nagenoeg vanaf het eerste uur was hij nauw betrokken bij de NVGJ. Eerst als secretaris en later als voorzitter drukte hij een groot stempel op onze club. Het was dan ook niet zonder reden dat de vereniging hem in 2010 benoemde tot ere-lid, een eer die voor hem alleen Charles Taylor was toegekomen.
Ook nadat hij zich terugtrok uit 'actieve dienst' bleef hij de wedstrijden van de vereniging met grote regelmaat bezoeken en ontbrak hij vrijwel nooit op het appel als het internationale wedstrijden als de Nations Cup of het EMGJ betrof.
Leo was een journalist met een groot oeuvre en een lange staat van dienst en werkte onder meer voor Dagblad De Limburger, De Telegraaf en het ANP. Zo versloeg hij onder meer zestien keer de Tour de France, zes Olympische Spelen, veertien Grand Slam tennistoernooien en diverse malen The Masters en The Open. Ook schreef Leo meer dan tien boeken, onder meer het boek Bunker Blues waarmee hij in 2012 de golfpersprijs won. De laatste jaren was hij grote delen van het jaar druk met het maken van de golfscheurkalender.
Het bestuur wenst alle nabestaanden sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Het leven kan soms bijzondere wendingen nemen. Op de dag dat Leo ons ontviel, kreeg mijn leven een nieuwe toekomst. Op 15 april deed ik op eigen verzoek een cardio test bij de huisarts. Deze test doorstond ik verre van met verve en resulteerde in een onmiddellijke ziekenhuisopname in Gronau. De onderzoeken in het ziekenhuis duurden helaas paar dagen, waardoor ik uiteindelijk, vrijdagmorgen een hartkatheterisatie onderging. Fred Veldman en ik hadden al berichtjes gewisseld in de trant van “nog drie dagen en dan ben je weer het heertje" en kan je weer golfen maar niets bleek minder waar. Na afloop stond de ambulance klaar die mij met spoed en begeleiding verplaatste naar de Schüchtermann Kliniek voor een spoedoperatie. Die kliniek is gelukkig een van de beste in Duitsland maar bevindt zich in het Teutenburgerwald, niet echt naast de deur. Om 18.00 uur werd ik wakker met twee omleidingen en overal pijn. Nu anderhalve week later, bevind ik mij in de Reha, in dezelfde kliniek waar ik een revalidatieprogramma van drie weken volg. Veel cardio fietsen, fysio, massages, ademtherapie, gezond eten en lezingen over vet in bloed. Mijn hart is nu weer tiptop, alleen laat de conditie nog ernstig te wensen over. Lang verhaal kort geschreven: na de operatie mag ik zes weken niets tillen of iets doen wat het borstbeen te zwaar belast en na drie maanden mag ik weer over sport nadenken. Kortom na de Spelen hoop ik weer terug te zijn op de Golfbaan Wat een fijne club! Een dag na de operatie hing Pim aan de lijn om mij op te beuren, van het bestuur en Weco kwam een bos bloemen en van diverse leden stroomden de berichten binnen. Heel veel dank, De NVGJ is een warm bad. Ich komme wieder. Het allerbeste, Frank
Huh?! Wat is dit nou? Is die wedstrijd nu al gespeeld dan? Op de redactie keken we elkaar even vreemd aan toen er een mail binnenkwam van ons gewaardeerde lid Onno Hansum. Zijn matchplayverslag kon het nog niet zijn. En er stond toch echt De Haenen. Maar was, correctie, is die wedstrijd niet pas vrijdag 3 mei?
Elaine neemt een matchplay wedstrijd altijd buitengewoon serieus, met strategische speelplannen en tactische varianten, voor als die niet blijken te werken. Bovendien avonden niet drinken, maaltijden met sportvoeding en natuurlijk geen seks voor de wedstrijd. In het begin leek dat allemaal nog niet zo te helpen. Tot de turn ging het gelijk op..
Aanstaande vrijdag spelen we op de prachtige golfbaan De Haenen in Teteringen. Een dorpje strak tegen Breda aan. Een golfronde over De Haenen voert door de vier verschillende sferen, die deze baan zo uniek maken. Van de bloeiende roughs van de wetlands en het grasgebied komt u in het parkgedeelte met de twee grote vijvers en de vele rododendrons en azalea’s. Vervolgens komt u in het historische bosgedeelte. Vanaf hole 13 wordt het terrein sterk glooiend met een prachtig gebied van heide en zandverstuivingen.