Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
Al ruim 90 jaar is Kralingen de enige binnenstedelijke golfbaan in Nederland. De baan in Rotterdam stond afgelopen jaar onder druk, in de buurt moeten er 30.000 huizen worden gebouwd. Maar de toekomst van Kralingen, aan de rand van het Kralingse Bos, is veiliggesteld. Mede omdat ecoloog Joost den Houdijker raadsleden op de baan heeft rondgeleid en hen heeft uitgelegd hoe de biodiversiteit op de golfbaan bijdraagt aan de leefbaarheid in de stad.
29.08.2024
Op de startlijst had ik gezien dat ik met de heren Schouten en Houtkamp de baan in zou gaan. Daar was ik niet helemaal gerust op! Dat werd natuurlijk weer lullen over voetbal, afslaan, met ferme pas de fairway op terwijl ik als miepje doedeldop nog op de tee zou staan. Zucht, steun, dat zou de eerste keer niet zijn.
Het was ook nog eens een keer bloedheet! Weliswaar prachtige oude bomen op de Kralingse maar of ze voldoende schaduw zouden opleveren was nog maar de vraag. Kortom, zo'n dag. Een pvp-dag (ploeteren voor puntjes).
Niets, maar dan ook niets was minder waar! De heren hielden rekening met me, waren super relaxed en aardig. Riepen zelfs bij mislukte afslagen dat het een prachtige bal was. Kortom, aangenaam gezelschap. Het was zelfs zo gezellig dat ik wel moest denken aan onze oud-voorzitter Charles Taylor die vorig jaar overleed. Charles heeft ooit het motto van onze club bedacht:" elkaar een gezellige dag bezorgen". Het leverde me heel stiekem een emo-momentje op. Daar hebben Andy en Willem niks van gemerkt hoor! Ik snotter toch altijd wel het hele jaar door met die eeuwige hooikoorts van me. Een minpuntje van de dag was wel dat het allemaal ongelooflijk traag ging. Je kwam daardoor nou niet bepaald lekker in je spel. Andy had daar zo veel last van dat hij diverse holes verprutste. Gelukkig maakte hij op hole 18 een schitterende birdie. Nou daar „kon hij mee thuiskomen".
Ik kon ook thuiskomen! Met 35 stfpunten en een doos ballen. Alleen toen ik thuis nog eens mijn kaart bekeek (dat is het fijne als je hem mee naar huis krijgt) zag ik dat zowel Willem als ik de score op hole 12 niet goed hadden ingevuld. Op hole 12, de par drie met de bunker van links naar rechts voor de green, maakte ik een par. Aangezien dat de enige par van de dag was vergeet je die niet zo snel. Willem noteerde voor mij een 4 met 3 punten en ik noteerde een 4 met 4 punten. Fout! Al zat ik met het aantal punten wel goed. Een par drie met twee slagen (kan er ook niets aan doen) levert bij par 4 punten op. Het moest dus een 3 met 4 zijn. Dus eigenlijk heb ik mezelf nog een punt tekort gedaan. En waren het er tenslotte 36!
We zullen het maar op houden dat de warmte naar ons hoofd gestegen was. Maar het was wel een dag zoals Charles 'm bedoeld had.