Zwolle 2025

Een juichkreet met gestrekte armen, de putter vliegt door de lucht en ik val op mijn knieën, mijn lijf schokkend van spanning en emotie, met mijn gezicht in het gras van de green van de 18e hole op de Golfclub Zwolle. Ik realiseer me dat ik zojuist 40 punten heb gescoord!

De day after the night before
Natuurlijk refereer ik in de opening aan de meesterlijke en historische overwinning van Rory McIlroy op de Masters in Augusta, die menig NVGJ-lid tot diep in de vorige nacht heeft wakker gehouden. Dat was ook voornamelijk de gesprekstof tijdens de koffie na aankomst in Zwolle. Bij mijn vertrek uit Ommen zei ik nog tegen Janneke: “Vandaag ga ik vlammen.” Ik had geen idee wat er werkelijk zou gebeuren.

Op naar Zwolle
De rit van mijn club, waar ik mijn tas ophaal, is beeldschoon. Via Vilsteren, een smalle landweg, bereik ik de Golfclub Zwolle waar de zon al behoorlijk schijnt. Die rit is slechts 18 km. Om kwart voor twaalf verzamelden wij weer in het clubhuis voor een hartelijk ontvangst door voorzitter Jelle Paauw, die uitleg gaf over de aanstaande veranderingen en aanpassingen van de baan. Zo komt er een par 3-baan en moeten daardoor hole twee en drie verlegd worden, waarvoor reeds grond is opgekocht. Ook vertelde hij dat op deze baan veel natuurgebied te vinden is, aangeduid door rood/groene en geel/groene paaltjes. Als je bal daar in terechtkomt, mag je er alleen maar naar kijken en er afscheid van nemen!

Vliegende start
Na aangenaam te zijn begeleid door de starter gingen we – Madelon, Bjorn en ikzelf – van start, wat voor mij het begin bleek van een geweldige ronde. De eerste holes gingen gemoedelijk. Bjorn opende sterk met een paar strakke drives, Madelon pareerde met haar approachshots. Het uitzonderlijk mooie weer en de goed onderhouden baan zorgden voor een optimale beleving. Na hole 9 meldde Bjorn mij dat ik 21 stablefordjes bij elkaar had geslagen! Natuurlijk begint dan ook de gedachte: “Kan ik dit volhouden?”

De tweede negen waren iets uitdagender. Maar ook daar ging het erg lekker, ook omdat we op hole 10 getrakteerd werden op een overheerlijke hamburger en een sapje. Bjorn had het idee dat een biertje hem wel zou helpen met zijn spel. Bjorn sloeg op hole 11 nog een drive van 210 meter, om vervolgens in de grond te slaan met zijn tweede slag. He was not amused! Overigens maakte hij de hele tijd opnamen voor een NVGJ-filmpje dat wij binnenkort te zien krijgen.

Obstakels en zowaar een streep
Madelon kreeg nog te maken met de geel/rode paaltjes, maar lag net één baldikte aan de goede kant. Op hole 16 zag ik dat mijn bal, waar ik al vanaf het begin mee had gespeeld, wel erg gruizig was geworden, dus besloot ik een kakelverse nieuwe bal te pakken om af te slaan. Die afslag was wel goed, maar te veel naar rechts voor een dogleg naar links. Na het opmeten naar het water voor de green – 110 meter – besloot ik er toch maar voor te gaan. Plons! Dan maar droppen bij het water. Met nog 60 meter te gaan pak ik toch weer die oude bal. Plons! Mijn enige streep voor die dag.

Op de 18e hole dringt het echt door: als ik hier twee punten scoor, heb ik er 18 op de tweede negen. Het is een par 5 van 467 meter. Na een prima drive sla ik ook nog een goeie tweede, dan een pitch naar de green en maak ik een 6, dus nog eens 3 punten! Zo kom ik dus met 21 en 19 punten het terras op. Wat een feest! Door iedereen word ik gefeliciteerd, ook door Ronald Reinders – weliswaar met een middelvinger, maar dat is ook wel begrijpelijk. Als je met 38 punten aan de bitterballen zit en vrijwel zeker weet dat je gewonnen hebt, komt er ineens als allerlaatste flight zo’n duikboot binnen met 40 punten... ja, ik begrijp wel dat je je dan verslikt in je vlammetje.

Prijzen, prijzen!
Na de borrel en de douche gaan we aan tafel. Het is één lange tafel waar we met z’n allen (17) aan zitten. Heel erg gezellig. Andy neemt de prijsuitreiking voor zijn rekening, Elaine nam de bisous voor haar rekening. En ik heb ook nog de neary op 17 gepakt.

Is er dan helemaal niets negatiefs te melden, Koster? Jawel. Die consumptiebonnen en die opschrijfblaadjes waren voor een aantal onder ons niet echt vriendelijk. Afschaffen! En oh ja, dan nog die kolere-afstand in de auto!