Texel 2-daagse dag 1 2023

Na de warmste week in september in Nederland ooit gemeten reed ik ’s morgens door een mistig Noord-Holland onderweg naar onze vrienden van de TESO. Aan de kant van Den Helder kwam ik al de eerste deelnemers tegen die even een koffie haalden bij de restauratie. Na een snelle overtocht zag ik al de eerste zonnestralen door het wolkendek komen.

Op de Club werden we warm welkom geheten door Anita en haar fantastische team. Even langs de wedstrijd tafel waar alle kaarten alweer keurig klaar lagen, een lekkere koffie en Dag 1 kon beginnen. Ik speelde met Peter Smulders en Friso Leunge en we begonnen op hole 10. Zoals iedereen weet die de Texelse eerder heeft gespeeld is de back nine niet de makkelijkste negen van de baan, zeker als je wel eens een afzwaaier ertussen hebt zitten.

Hoewel ik de schade beperkt hield hebben we toch aardig (12) wat ballen gevonden voor de jeugdspelers op Texel en zat er zowaar ook nog 2 keer mijn eigen bal bij. Met een par op hole 13 en 17 (zie foto hierboven) kwam ik toch nog uit op een solide 14 punten. Peter en Friso wisselde prachtige ballen af met af en toe een Brabantse k#tbal en we hadden het heel gezellig met elkaar. Bij de turn even vers water gehaald en van de heerlijke broodjes genoten wederom door Anita’s team verzorgd.

Op de eerste hole begon ik vol zelfvertrouwen, nadat ik hier van april tot november 2022 hier samen (als leerling architect) met Alan Rijks bijna wekelijks ben geweest om de renovatie te begeleiden heb ik een aardige kennis van deze holes. Op de eerste 5 holes maakte ik bogey goed voor 12 stableford punten, toen een par op de 6 e 3 erbij en in twee op de green op hole 7 (zie foto hieronder) waar ik mijn eagle putt net miste maar wel de birdie voor 4 punten maakte.

Op de 8 e een double bogey en op 9 van de nieuwe verhoogde tee een super drive, approach net over het water, chip bij de vlag en putt voor par en 4 punten. Dus 24(!) stableford punten op de eerste 9 en 14 op de 2 e negen. -1 in de strokemax competitie en 38 stableford punten totaal. 1 e plaats in de B-categorie, heerlijk gespeeld.

’s Avonds bij het diner heeft het bestuur stil gestaan bij het overlijden van NVGJ icoon Charles Taylor, zelf heb ik hem helaas maar één keer ontmoet bij een wedstrijd op Abcoude. Afgaande op ook het prachtige verhaal van Martijn, voorgedragen door het bestuur, is het ongelooflijk jammer dat hij er niet meer bij is. Het moet een enorm bijzondere man geweest zijn, die zo’n impact op deze grote groep mensen heeft gehad.

Dag 2 liet de baan (en het weer) zijn tanden zien met een 2 a 3 club wind waren het heelandere omstandigheden als de dag ervoor. Ook kreeg ik een slag minder omdat mijn handicap met 0.4 punt gezakt was na de eerste dag. Gelukkig mochten we vandaag op de 1 e tee afslaan, het begon voortvarend met 2 parren op hole 1 en 2 maar daarna waren er behoorlijk wat double bogeys en erger op de kaart. Het was gewoon heel lastig om mijn ballen, die behoorlijk hoog gaan, op de juiste plek te krijgen. Eervolle vermelding voor Stef Swagers (hcp 0.0) die op de tweede dag met deze wind een 75 binnen bracht (nadat hij de eerste dag al een 71 binnen had gebracht. Echt heel knap en hij was ook terecht de winnaar in de A-categorie op dag 2.

De twee daagse werd afgesloten met wederom een heerlijk diner en prijsuitreiking, door de weersomstandigheden waren de scores beduidend lager en bleken mijn 31 punten nog goed te zijn voor de 3 e plek. Winnaar in de B-categorie werd Andy Houtkamp, die een hele mooie en emotionele speech hield over Charles en hoe hij in Boedapest tijdens het WK Atletiek hoorde dat Charles overleden was. Bijzonder indrukwekkend hoe mooi en emotioneel Andy dit verwoordde. Charles Taylor zal blijvend gemist worden binnen en buiten de NVGJ.