Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.07.2020
Vanwege de totaal doorgeslagen pandemie paniek is er al drie maanden nauwelijks live sport bij FOX of Ziggo Sport. Voor deze ZZP’er opeens na 33 jaar geen enkele inkomsten op een schamele TOZO uitkering na. En dan mogen aantreden als nummer 13 in deze serie…
Het was ergens in 1992 dat we met de sportredactie van Radio Rijnmond te gast waren bij Free Golf in Vlaardingen, tegenwoordig Golfbaan Schinkelshoek. We kregen les om een ronde vijver. Dat kan omdat daar gegolfd wordt met lichte plastic balletjes. Techniek hetzelfde, lengte van de slagen een stuk korter, is de redenatie. Het was een openbaring, ik wilde direct meer.
De eerste jaren was het vaste prik: iedere woensdag golfen met vriend Toussaint Kluiters. En tussendoor met (oud)voetballer Harry van der Laan, die zich snel doorontwikkelde richting hcp. 1. Zonder GVB lukte het in die tijd, voor de golfhype, best gemakkelijk om op banen te komen. En ook al liepen we 140 strokes en vlogen de plaggen links en rechts uit de grond, we hadden er ontzettend veel plezier in. En dat is (gelukkig) nog steeds het geval! Toussaint had bij het ANP van Leo van der Ruit iets gehoord over een golfclub voor sportjournalisten. Ergens in 1994 of 95 kreeg ik op de steile hooftribune van NAC aan de Beatrixstraat van onze eminente Leo te horen dat we lid mochten worden van de NVGJ. De rest is history…
De ontgroening bij de seizoensopening op De Efteling, in een flight met Ruud Onstein en Willem Breukink, viel zwaar. Gelachen werd er niet, het was een nerveuze bedoening. Twee andere debutanten, Karel Jansen was er eentje van,
haakten al snel af omdat ze het verschrikkelijk vonden om de (toen nog verplichte) stropdas bij het diner te dragen. Maar al snel begon ik de structuur van de club en de leden beter te leren kennen en waarderen.
Hoogtepunten? Naast alle fantastische banen waar we op hebben mogen spelen… te veel om op te noemen. Met privévliegtuig vanaf Schiphol Oost naar Parijs en Saint-Brieuc om twee dagen te golfen op uitnodiging van Blue-Green Groep. Kosten: 25 euro, toenmalig voorzitter Charles Taylor meende dat je voor de vorm toch ‘iets’ moest vragen. Liep daar overigens twee dagen met ‘breekijzer’ Pieter Storms die meteen in aanmerking komt voor de titel ‘Grootste valsspeler in al die jaren’ (Sorry Christiaan, Ronald, Peter, René, Alex..-;)
Waar zijn we allemaal niet geweest dankzij de NVGJ? Dankzij de jullie (leden en bestuur) heb ik genoten tripjes naar Turkije, Portugal, Limburg, Frankrijk, België, Duitsland (Berlijn), Curaçao en Ierland, op uitnodiging van Jameson. En wat hebben we ook veel gezien en beleefd naast de golfbaan. Hotelbars, foute taxichauffeurs, nachtclubs, eigenwijze buschauffeurs, casino’s, copieuze diners, katers, saaie toeristische rondleidingen, luxe hotelkamers, NVGJ’ers die uit de sauna zijn gezet, woeste boottochtjes en folkloristische dansjes enz. enz. Maar we hebben vooral veel gelachen, echt heel veel gelachen. Jammer dat de surprisereisjes niet meer bestaan.
En af en toe won ik ook een wedstrijdje, statistisch gezien niet zo heel gek in al die jaren. De FIAT Open in 2003 op de Eindhovense vond ik persoonlijk de mooiste. Beginnen met 3 parren en in een flow eindigen op 45 punten. En als waardering al voordat ik het clubhuis had bereikt 3x worden uitgemaakt voor duikboot, ook dat is de NVGJ.
Wat maakt deze club, of is het meer een heerlijke bende, nu zo bijzonder? Vreemd genoeg zal ik niet snel NVGJ’ers uitnodigen op een feestje, als het al zou mogen van de pandemie politie. Ik ken ondertussen het consumptiegedrag als drank gratis is… Maar dankzij de NVGJ heb ik wel heel veel atypische personen leren kennen, bijzondere verhalen gehoord, en mooie avonturen meegemaakt. Herinneringen die ik voor altijd zal koesteren dankzij dit bonte gezelschap.
Blijf vooral lachen en je NVGJ-vrienden liefhebben!
Ik ben bijzonder benieuwd hoe de eerste jaren als nieuwkomer bij de NVGJ ervaren worden. Waar moeten ze het meest aan wennen? Vandaar dat ik dit stokje overdraag aan Jeroen van Leeuwen (en hij heeft ook verder niets te doen…)
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.