Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
05.11.2020
Ragnar, dank voor het estafettestokje. Voor jou is De Kennemer een bijzondere baan. Voor mij toch ook wel hoor. Het is niet alleen de baan waar we samen ooit een geweldige gelachen hebben met (en hij om ons) de Amerikaanse topgolfer Peter Uihlein. Het is ook een baan waar (persoonlijk en nationale) golfhistorie ligt. Daarover later meer.
Je bent van mij natuurlijk gewend dat ik sneller op je reageer. Op werkgebied lukt dat me dat meestal prima. Maar Corona heeft er voor gezorgd dat ik golf op een nog lager pitje heb staan dan de afgelopen jaren.
Werk, familie en een oogziekte (Stargardt genaamd, die het voor mij lastig maakt om mijn eigen en andermans ballen te zien en me beperkt in autorijden) zorgen er voor dat mijn rondjes (en ook mijn bezoek aan de NVGJ-site) sporadisch zijn. Vandaar dus deze late reactie. Desalniettemin kan ik nog altijd genieten van de sport. Door zelf te spelen, maar ook door te kijken.
Zo is de liefde voor golf ook ontstaan. Halverwege de jaren ‘90 kijkend naar de BBC en dan vooral de avonden waarop de Masters uitgezonden werd. Eerst als fan van Greg Norman later bewonderend kijkend naar Tiger Woods en luisterend naar commentator Peter Alliss.
De naam is gevallen Tiger Woods op de baan een grootheid. De man die ik ooit in het echt wilde zien spelen. En nu hebben we het meteen over een van mijn golfhoogtepunten. De Ryder Cup 2018 vond plaats in Parijs op Le Golf National met Woods en talloze andere kanonnen. Ik ging er heen, op persoonlijke titel, waarbij het fantastisch was om als supporter rond te lopen en de grote mannen te volgen. Woods stond op een gegeven moment tien minuten lang voor mijn neus (op minder dan 1,5 meter) te wachten omdat de flight voor hem langzaam speelde. Hij was niet echt te genieten, maar ach, ik had Tiger wel in het echt gezien.
Eigen herinneringen aan een speciale ronde heb ik niet of nauwelijks. Elke ronde heeft zijn mooie en minder mooie momenten. Als ik denk aan golfprestaties waar ik zelf bij was, dan denk ik aan Joost Luiten. Vooral de manier waarop hij in 2013 op (daar is ie weer) De Kennemer de KLM Open won zal me altijd bijblijven. De mooie zenuwslopende play-off (die ik van dichtbij zag vanuit het TV-commentaarhok op de 18e ) met de Spanjaard Miguel Angel Jimenez was geweldig.
De Kennemer is ook de eerste echte topbaan waar ik ooit mocht spelen. Ooit is in dit geval de beginjaren 2000. Op dat moment was good old Leo van de Ruit voorzitter van de NVGJ. En toen was het aannamebeleid voor nieuwe NVGJ- leden best wel streng. Daarbij moet ook gezegd worden dat er in die tijd ook wel enige scepsis heerste of iemand van de NOS wel feeling met golf zou kunnen hebben. De ronde die ik met Leo speelde op De Kennemer voelde als een ballotage, ik moest laten zien of ik er wel wat van kon. Dat is dus gelukkig allemaal goedgekomen. Ik mocht lid worden en ben nog altijd met veel plezier lid. En hoewel de NOS een kleine twintig jaar later nog steeds niet heel veel aandacht voor de sport heeft is dat op de redactie wel anders. Daar lopen toch behoorlijk wat golfliefhebbers. Kijk maar naar het aantal NOS-leden van de NVGJ.
Een van die mannen is iemand waar ik ontelbaar uren naast heb gezeten op onze commentaarposities voor radio en TV in allerlei atletiekstadions over de hele wereld. Hoe toepasselijk is het dat ik Andy Houtkamp dan nu het estafettestokje mag overgeven.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Op de wedstrijdkalender van 2005 stonden “slechts” twee surprisereizen. De eerste naar Hardelot waar onze vereniging is opgericht en de tweede naar Parijs en St. Brieux. Naar Hardelot met onze eigen auto en naar Parijs en St. Brieux met een privé jet van de KLM. Vooral de laatste bleek een ongekende luxe van jewelste! Voor slechts € 25,= pp twee dagen geheel verzorgd. Dan krijgt onze secretaris een telefoontje van ex-collega Jeroen Goeman Borgesius. “Heb je zin om met jouw kluppie naar de Vogezen te gaan? Zo ja, dan ben je bij deze uitgenodigd door ClubMed.” De leden wisten echter niet, dat Hans Terol ook nog in onderhandeling was met het Portugese toeristenbureau. Tijdens zijn laatste gesprek medio september in Den Haag ging de kogel door de kerk en werd de NVGJ definitief ‘gratis en voor niks’ uitgenodigd om 5 dagen naar de Oost Algarve te gaan. Tegenprestatie was exposure over deze schitterende streek. Het was ook alweer een kers op de taart. De Portugese gastvrouwen hebben ons werkelijk verwend met prachtige golfbanen, mooi hotel, heerlijke diners en drankjes en de laatste avond werden zelfs de deuren van een groot theater geopend om alleen voor de “Nederlandse journalisten” een schitterende dinnershow te presenteren. Het was een vermakelijke avond waar tenslotte de ene na de andere polonaise volgde. Op de foto zien we Rob Hoogland die zich kostelijk vermaakte met de gezellige feestelijkheid en heerlijke visjes. Eén van de charmante Portugese gastvrouwen die de hele avond op de dansvloer stond keek opvallend veel naar die grote reus uit Nederland. Hij merkte dat ook, glimlachte naar haar, totdat zij met haar stoute schoenen hem vroeg ”Do you want to dance with me?” Tot haar grote verrassing werd ze spontaan door hem opgetild en liep Rob dansend over de vloer, terwijl zij het bijna in haar broek deed van het lachen.
Een nieuw winterrubriekje: Terug in de tijd. Met grappige, soms ontroerende foto's uit het rijke verleden van de NVGJ. Hier zien we John Dekker in 2012 zijn uiterste best doen en speciale foto te maken van een fles uit het repertoire van Heleen Sonnenberg, destijds sponsor van de NVGJ met de Weduwe Joustra. Heleen staat op de uitkijk en kijkt kennelijk of er geen golfballen aan komen. De flessen, de troostprijs voor de laatste plaats, kregen de naam Kostertje, vernoemd naar Henk Koster na een miserabele ronde op de Texelse.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.