Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
12.02.2021
Dank Hans voor het 36 ste stokje. Gelijk mijn Delftse goede vriend en collega Henk, moet ook ik even omschakelen van schrijven met licht, naar letters schrijven met het toetsenbord van mijn Appeltje ! Via hockeyclub Ring Pass, ben ik met golf in aanraking gekomen. Werd lid van de Delftse voetbal-cricket-golfvereniging Concordia.
De golfafdeling beschikt over 9 holes waarvan 3 holes over voetbalvelden. Dat gaf dikwijls wel de nodige beperkingen, s’avonds, zaterdags en zondags spelen over slechts 6 holes, immers er moest dan getraind en gevoetbald worden ! Na een wachtlijst van 2 jaar ben ik lid van RGC (Rijswijkse Golf Club )geworden.
Hoe kwam ik nu terecht bij het NVGJ Kluppie? Ongeveer 15 jaar geleden bracht ik mijn fotoapparatuur voor service naar Canon in Roosendaal. In de wachtruimte kwam ik een collega uit mijn vroegere fotojournalistieke leven tegen, de sympathieke Brabander Peter Smulders. En zoals altijd, gepikt en gesteven in een fraaie blazer met smaakvolle badge (type Poppe). Geïnteresseerd vroeg ik naar de
betekenis ervan. Kreeg een goede uitleg en Peter vroeg mij of ik golfde, nou het antwoord kunnen jullie raden, en de brug naar de NVGJ was geslagen!
Na een zware ballotage mochten Eric Korver en mijn persoontje ons presenteren op de jaarvergadering in de Efteling. Mijn eerste ervaring begon al goed, ik werd ingedeeld o.a. bij Poppe die tot mijn marker werd gepromoveerd, en op hole 4 geschiedde het: mijn bal lag circa 2 cm. van de hole, zonder te holen pakte ik mijn bal op en meldde aan mijnheer de Boer “ik maakte een 6” Hoezo vraagt Poppe, je
hebt niet uitgeholed, kortom een vette dwarsligger! De toon was gezet, dit is een echte serieuze club, geen geintjes.
Enkele wedstrijden later werd ik met Rob H. ingedeeld, een feestje, gezellig en ontspannen rondje werd het, tot het moment dat onze kaarten bij Ronald S werden
ingeleverd. Vermanend riep Ronald met zijn dreigende vingertje Rob in zijn
wedstrijdcommissie kantoor met de vraag “jouw kaart wordt gediskwalificeerd en wel hierom, hole 8 onjuist ingevuld !” Teleurstelling alom, Rob zou op deze dag de winnaar in de A categorie worden, en hiermee de zo begeerde Presidentsputter bemachtigen en erger nog, hij zou de leider in de Order of Merit zijn…
Vervolgens moest ik op het matje bij Ronald verschijnen, “jij bent toch de marker van Rob ? “ Yes wat is er aan de hand ? Ik had, zelfs in het nadeel van Rob, op een hole het verkeerde aantal slagen genoteerd maar wel de juiste stabelford punten. Omdat er aan mijn potloodje geen stuffie zat, kon ik het aantal slagen niet corrigeren en dacht, de puntjes kloppen toch. Zonder pardon werd de kaart van Rob ongeldig verklaard.
Zo geschiedde, een hard gelag. De lezing van Aleid : “iedere speler is verantwoordelijk voor zijn eigen kaart !” Van lieverlede moest ik nu wel op mijn tellen gaan passen, zo maak jij geen vriendjes Dekkertje. Gelukkig leerde ik snel de maatstaven en codes van de NVGJ, snel groeide mijn liefde voor de mooiste en uniekste golfsocieteit van Europa en zo mogelijk ook de omstreken.
Lieve mensen, wat heb ik er tot op heden veel plezier in beleefd. Mooie Berlijnse nachten met Pim en Ger, wachten op het busje van Henk en Ger in Tunesië, ’s nachts in de buitenlucht, onder een volle maan, in gezelschap van loeiende koeien een potje slap ouwehoeren met William en Hans T., met Willem vd E. mijn eerste “rusty nail “ nuttigen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het motto: “ iedereen een leuke dag bezorgen “ is dus een ware slogan van de NVGJ.
Graag sluit ik af met het advies blijf fit in deze covid tijd en doe de nodige gym, volg de goede golf oefeningen thuis van onze Olga Commandeur bij “Nederland in Beweging” op NPO 2 .
Daarom geef ik Olga mijn estafette stokje door, vooral omdat jij achtmaal Nederlands kampioene in het estafette onderdeel werd, wie kan er nou beter met dit stokje omgaan ????
Golf balls are like eggs
They’re white
Sold by the dozen
And a week later you have to buy some more
Toch schrijf ik liever met licht !
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!