Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
05.02.2024
Estafette - Onze rubriek waarin leden vertellen over hun herinneringen aan de eerste golfronde, hun golfhoogtepunten en de band met de NVGJ. Dit keer is het de beurt aan Bjorn Remmerswaal
Bedankt, Cara. Ik ben altijd wel te porren voor een uitdaging, zo ook deze. In mij zit een diepgewortelde liefde voor sport. Ooit begon dat met voetbal, maar dat ik de gezonde spanning van het 16 metergebied net zo sterk zou voelen op de green? Of misschien wel sterker? Nooit een moment bij stilgestaan. Maar dat de golfsport mijn hart veroverd heeft, dat is zeker.
In de sport is contact leggen soms net even wat makkelijker. Ongedwongen sfeer, de competitie, de uitdaging, leren, vallen, opstaan en altijd afsluiten met een borrel, een bitterbal en een grote glimlach op je gezicht. Zelf merk ik dat het spelen van golf me vrolijk maakt en telkens blijft verrassen. Inmiddels blijkt het ook behoorlijk verslavend te zijn. Je leert veel nieuwe mensen kennen met ieder een andere achtergrond, een eigen verhaal, en ook dat vind ik inspirerend. Dat is voor mij mede de reden geweest dat ik lid werd van de NVGJ.
Breder publiek
Mensen kunnen mij kennen als presentator en maker van TV programma’s. Voorheen waren dat (e)sportprogramma’s. Eind februari presenteer ik op RTL7 P1 Beat the Pro waarin 7 duovips op een racesimulator strijden tegen elkaar om uiteindelijk in de finale een echte race op het circuit van Zandvoort te rijden in een echte raceauto. Langzamerhand is mijn groeiende interesse voor golf zich gaan mengen met mijn werk. Inmiddels liggen er zelfs plannen op tafel voor een golf gerelateerd programma. Zoiets te mogen maken en op die manier de golfsport aan een breder publiek te kunnen presenteren, dat lijkt me echt geweldig.
Het hele jaar door ben ik wekelijks op de baan te vinden en in de zomer vaker. Die passie draag ik graag uit. Hoe mooi is het dan ook dat ik ambassadeur geworden ben van Jumbo Golf en van golfclub Zeegersloot in Alphen aan den Rijn.
3 maal is scheepsrecht
Vorig jaar stond ik op de KLM Open op Bernardus Golf in Cromvoirt. Ik deed voor de tweede keer mee aan ‘Beat the Pro’. Dat is me een partijtje gaaf! Klamme handjes hoor, maar wat een power geeft zo’n event mij. Oog in oog met de groten der aarde, je weet niet wat je meemaakt. Dat is voor mij het moment geweest om weer vol voor de golfsport te gaan. Dit voorjaar is de KLM Open op The International in Badhoevedorp en mag ik wederom een poging wagen tijdens ‘Beat the Pro’. Wie weet is 3 maal scheepsrecht!
Magie van mensen
Samen met Veronique en onze zoon Jaxxson woon ik in Alphen aan den Rijn. Werken doe ik door heel Nederland en zodoende kom ik op veel mooie plekken, ik heb dan ook altijd mijn golfspullen in de auto liggen. Naast de golfsport heb ik ook zeker nog een link met voetbal, zelf sta ik nog wekelijks op het voetbalveld en heb met mijn bedrijf business Seats bij Excelsior Rotterdam, dan zie je dat voetbal mijn aderen nooit echt uitgegaan is. Maar los van de sport, ook hier geldt de magie van mensen. Ieders inbreng, verschillende meningen, ondernemers met elk een andere kijk op de zaak, connecties maken, leren en inspireren. Persoonlijk denk ik dat je op die manier het beste uit jezelf kunt halen en dat je er dan vanzelf een golf van energie voor terugkrijgt.
Ik ben benieuwd naar het verhaal van Stef Swagers. Stef, ik putt ‘m door naar jou.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.
"Van de gele tees is te moeilijk, zegt de wedstrijdleiding. Daarom moeten de heren van blauw", sprak captaine Madelon Barenbrug. "En de teemarkers op rood worden helemaal naar voren gezet." Moeilijk? Een blik op de scorekaart van de Royal Óbidos Golfcourse (vijf keer par-3, vijf keer par-5 en acht keer par-4) maakte duidelijk dat we van blauw slechts 5450 meter moeten overbruggen. De dames blijven zeer royaal onder de vijf kilometer. Ook al geruststellend was de raadpleging van de handicaptabellen: iedereen krijgt minder slagen dan zijn of haar handicapgetal. Het kan niet anders dat de baan meevalt. Het enige minpunt is misschien dat de wedstrijdleiding er eigen regels op na houdt: iedereen speelt voor driekwart van zijn playing handicap. Eenmaal onderweg tijdens deze tweede oefenronde vroegen we ons af hoe de wedstrijdleiding tot dit besluit is gekomen. Oké, golf is een lastig spel. Maar op deze baan, met veel strategische gesitueerde waterhindernissen en razendsnelle greens, wordt het de speler (m/v) ietsje moeilijker gemaakt. Golflegende Seve Ballesteros, die de baan ontwierp, had er kennelijk zin in... Gelukkig bestaat een flink deel van ons team uit onverschrokken types, echte longhitters zelfs, die niet zo snel geïmponeerd zijn. Water? Daar speel je gewoon om- of overheen. Snelle greens? Ook daarvoor is de oplossing eenvoudig: een stuk zachter putten dan je thuis gewend bent. Dus het kan niet missen dat de meesten van ons op woensdag, als we hier voor de echte score spelen, ten minste 30 stablefordpunten bijeen swingen. Omdat we niets (of bijna niets) aan het toeval wensen over te laten, lieten we de vroege oefenronde van vandaag (met drie starts vanaf 8 uur) volgen door een lange tactische teambespreking, een alcoholvrije lunch en een pittige sessie op zowel driving range als putting green. Daarna deed iedereen verplicht een middagdutje. En vanavond, zo is de afspraak, liggen we vroeg in ons mandje. O ja, het parcours glooit nogal. Bovendien is het vaak nogal ver lopen van green naar volgende tee. Welbeschouwd is het een echte buggybaan. Daarom laten we woensdag de handtrolleys en elektrische trolleys in de stalling (ze zijn bovendien van zeer matige kwaliteit, die niet past bij de vijf sterren die op dit real estate is geplakt) en legden we beslag op een flink deel van het buggypark. Want onze inschatting is dat we de andere elf landen dan in ieder geval rijdend over de betonpaden het nakijken zullen geven. Op naar morgen: de eerste wedstrijddag, op Praia d'el Rey.
De eerste oefenronde zit erop. En wel die op Praia d’el Rey. Wat zoiets betekent als ‘strand van de koning’. Althans, dat beweert de chauffeur van ons busje onderweg naar het clubhuis. Mij kunnen ze alles wijsmaken wat dat betreft. En eigenlijk spreekt er niemand van ons Portugees. Behalve Pamela. Die het graag liever wat onder de aandacht houdt, maar als ze haar zinnen heeft gezet op een specifiek drankje in een specifiek grote beker/glas/mok/wat er voor door moet gaan. Dan ineens weet ze toch iets tegen hem te ratelen waardoor hij gaat rennen. De smiecht.
Nee, verwacht hier niet elke paar minuten een update vanuit het team dat in Portugal onze driekleur representeert. Tien NVGJ-ers en de immer onvolprezen non-playing captain Madelon Barenbrug nemen het op Royal Obidos op tegen maar liefst zeven andere landen. Hoe vergaat het ze? Wat maken ze mee? Je vindt het hier.