Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
30.07.2024
Madelon was zo vriendelijk om naar Het Rijk van Nijmegen af te reizen, waar we de Groesbeekse Noord en Oost gingen spelen. Ongeacht de uitslag zou het hoe dan ook voor ons beiden een goede dag worden, daarover waren Madelon en ik het bij voorbaat eens. De winnaar zou het zoet van de overwinning smaken, de verliezer kon zich troosten met de gedachte in ieder geval niet tegen de gevreesde Pamela Sturhoofd te hoeven spelen.
Voor ‘de gezelligheid’ besloot ik om net als Madelon vanaf rood te spelen, al hield dit wel in dat ze 13 slagen meekreeg. De wedstrijd zelf was niet hoogstaand qua niveau, maar daardoor wel extra spannend. Na twee holes stond ik even voor, maar daarna was het Madelon die de leiding nam. Zelfs een verloren bal op een par 3 in de categorie ‘hoe kunnen we die nou niet vinden’ bracht haar niet van haar stuk. Ze keerde terug naar de tee en sloeg haar nieuwe bal gewoon op de green en won zelfs de hole.
Enkele keren stond Madelon op drie up, voornamelijk te danken aan haar solide spel. Op de een of andere manier zag ik richting het einde het licht, waardoor we na 16 holes all square stonden. Madelon won vervolgens hole 17 en ik -dankzij een members bounce- hole 18.
Op de eerste extra hole vond mijn drive na een meter of tien al de bosjes. Daar kwam ik nog net uit, maar de klap kwam ik niet meer te boven. Gezien het spelbeeld was het overigens ook niet meer dan terecht dan Madelon won. Tijd voor een drankje nadien hadden we beiden helaas niet, maar dat deed niets af aan een gemoedelijke en gezellige middag. Dankjewel daarvoor Madelon en succes tegen Pamela!
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!