Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
07.10.2022
Met een 7 scoor je normaal een ruim voldoende maar nadat ook Henri door een rugblessure af had moeten zeggen bleven we met 7 spelers maar met net voldoende over om “totaal van de 7 beste scores” tegen de Belgen te kunnen spelen. Even leek het er zelfs op dat we maar met 6 waren want de navigatie van Marijke wilde haar alle zandpaadjes in België laten zien. Woon je eens een keer in de buurt kom je nog als laatste aan….
Millennium Golf: een mooie parkbaan in een landelijke omgeving. Het was warm en vrijwel geen wind (gezien de vele windmolens zal dat vast wel eens anders zijn). In onze flight begonnen Taco en ik goed aan de 1e negen: allebei 21 punten en Taco had eindelijk weer het “goede” gevoel bij zijn drives. Onze flightgenoten Philippe (de voorzitter) en Serge waren heel constant met hun drivers maar Philippe was met het korte spel zoekende.
De 2e negen waren lastiger en nog warmer dus zakte de scores wat in maar ik bracht met 36 punten voor de Nederlanders dit keer toch de hoogste score binnen. De beste Belg (Jean Christophe?) had 41 stableford punten. Wat ik namens niet Marijke niet onvermeld mag laten: om aan te geven dat zij GEEN duikboot is: 22 punten voor haar dit keer.
Wij :
Taco/Marijke/Anna/Michiel/Jolanda/Leo/Hannie – hebben gevochten als leeuwen maar met een gemiddelde van 33 stableford punten voor de Belgen tegen 30 voor ons ging de beker dit keer naar de Belgen. Lag het misschien ook een beetje aan onze outfit? Alle kleuren oranje vertegenwoordigd en ik kwam zelfs niet verder dan ons Oranje NVGJ logo ( De dag daarna kwam er plotsklaps een oranje shirt op mijn pad dus voor de toekomst)
De zwarte duivels waren allemaal strak in dezelfde outfit gestoken dus de 1-0 bij de start was in dit geval voor de Belgen. Als we punten hadden gekregen voor de verhouding vrouw/man dan hadden wij met 4-0 zeker een goede voorsprong genomen maar dat telde helaas niet mee.
Hannie
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!