Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
03.07.2023
En zo vertrek ik op een zomerse zondag naar golfbaan Stippelberg bij Bakel. Marijke heeft alles al geregeld en geeft nog wat tips over water halen (veel drinken) en snel nog even putten. Bij de afslag op hole 1 begrijpen we dat de drie heren voor ons geen haast hebben. Marijke neemt met een parretje meteen een voorsprong en geeft die niet meer uit handen. Op hole 3 (ook een Par3) hebben we nog even gehoopt dat de kerels ons zouden doorlaten, maar helaas. Dan maar genieten van de baan en dat is niet moeilijk.
Stippelberg is een werkelijk schitterende baan die, zoals zij zelf schrijven, nooit verveelt. Golfbaan Stippelberg is genoemd naar het merkwaardige fenomeen stippels. Blijkbaar is vroeger veel zand opgestoven dat tot rust kwam in het vochtiger, hoger gelegen deel. Daar vormde het de steile zandduinen die stippels worden genoemd. Dit laatste komt natuurlijk van internet maar ik heb die zandheuvels helaas iets te veel van dichtbij bekeken. Marijke wist zeer stabiel tussen de duinen door te laveren. Ik wist de schade tot de turn aardig te beperken: Marijke stond toen met 3 Up voor, maar gelukkig voor mij miste zij diverse puts en werd ik geholpen door de handicap verrekening.
In het tweede deel bleek dat de mannen voor ons deel uitmaakten van een groter groepje vrienden dat samen speelde. Eén van hen had na 13 holes al 40 stableford punten! Op een van de moeilijkste banen van Nederland! Ik heb het later nog even nagerekend, maar ik had er toen pas 13. Op hole 12 had Marijke trouwens een zeldzame mispeer en hoopte ik dat de kansen gingen keren, maar dat was een éénmalige misslag die in het water verdween. We kregen van een tegenliggende flight – tot grote schrik van Marijke — ook nog een afzwaaier bijna op de kop maar na 15 holes was het voorbij: Marijke stond 5 Up en die kon ik niet meer inhalen. Na een heerlijk drankje op het terras nam ik afscheid van mijn perfecte gastvrouw en hoop ik snel weer op die schitterende baan te mogen spelen. Gefeliciteerd Marijke: up you go!
Paul Boehlé
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.