Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
27.05.2022
Het reserveringssysteem van De Zaanse stuurde me een automatisch gegenereerde mail met een uitnodiging om te golfen met Annette de Jong; starttijd 10.24 uur, aantal holes 9! Verbazing van mijn kant. In principe spelen we in onze matchplay competitie een volle ronde. Intimidatie van mijn tegenstander, of is er een vergissing in het spel? Zo makkelijk ben je niet van me af, berichtte ik met een lachebekje terug. Achteraf moet ik bekennen dat ze bijna genoeg had aan die halve kaart; bij de turn stond het 6 up en twee holes later moest ik haar deemoedig de hand schudden. De strijd was gestreden.
Annette meldde zich vorig jaar als lid bij onze vereniging, na een ontmoeting met Hélène Wiesenhaan. Ze is dan wel geen ‘echte’ golf spelende journalist, maar door haar baan bij de commerciële afdeling van de tijdschriftengroep van de Telegraaf is ze jarenlang opgetrokken met de schrijvende collega’s, en dan hoor je er toch ook een beetje bij. Rob Hoogland, Charles Tayler, Madelon Barenbrug. Ze kent ze allemaal uit het werk. Dus verhalen genoeg.
Ik zou Annette de Jong tekort doen door te schrijven dat ik mijn dag niet had. Ze is een zeer constante speler en liep zelfs onder haar handicap van 17 slagen. Vast als een huis en alles rechtdoor. Dat ondanks de stormachtige wind, die altijd waait in het Noord-Hollandse polderland. Annette houdt van het wedstrijdelement (‘Ik speel het beste onder druk’) en laat zich onderweg met sterke verhalen niet van de wijs brengen. Ze blijft optimaal gefocust en dat is niet mijn sterkste eigenschap.
Na afloop in het clubhuis aan het bier bekijken we de artistic impressions die er hangen van de toekomstplannen voor de baan; naast golf moeten er straks ook evenementen kunnen worden georganiseerd. Er komen een nieuw restaurant en een hotelvoorziening op de plek waar nu hole 1 ligt. Annette moet het allemaal nog maar zien. Plannen zijn snel bedacht, zegt ze met Zaanse nuchterheid. Wat haar betreft blijft alles zoals het is.
Annette heeft serieuze voornemens zich meer te laten zie bij de NVGJ-wedstrijden. Te beginnen op 16 mei in Almere. Misschien komt Hans Woudstra wel mee. Ons gewaardeerde oud-lid en vaste bespeler van De Zaanse drinkt na onze wedstrijd een biertje mee. Het gaat hem goed, maar vorige maand is na een kort ziekbed tot zijn grote verdriet zijn vrouw overleden. Annette heeft Hans aangemoedigd zich weer bij ons gezelschap aan te sluiten. Hij mag met haar meerijden. Hans is meer dan welkom, lijkt mij.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.