Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
19.06.2021
Op onze site worden enkele sponsors nader voorgesteld door middel van een interview. Na Frank van Wezel van Duca del Cosma deel 2: Eric Venghaus van Zorg Vastgoed Management: "Ik hou wel van die eigengereide journalisten..."
De levensloop van Eric Venghaus laat zich beschrijven als een enerverend jongensboek. Hij groeide op in een groot, liefdevol, maar arm Surinaams gezin in “het Haagsche” van de jaren vijftig en zestig. Na zijn studie vliegtuigbouw maakte hij bliksemcarrière in de offshore- olie-business en in die branche begon hij al snel voor zichzelf. Vervolgens switchte hij naar de handel in appartementsliften. Tussen de bedrijven door werd hij eigenaar en pikeur in de paardenracerij.
Gaandeweg raakte hij gepokt en gemazeld in politiek Den Haag. De laatste jaren verovert hij project na project in de zorg- en bouwsector met zijn bedrijf Zorg Vastgoed Management. Het heeft hem allemaal geen windeieren gelegd, maar hij praat er bescheiden en vooral anekdotisch over.
Eric ontvangt de NVGJ-delegatie in het clubhuis van zijn homecourse De Rijswijkse, waar hij als vanzelf begint over zijn liefde voor het golfen. “Hier heb ik een jaar of zeven jaar geleden mijn GVB gehaald, samen met mijn vrouw en zoon. Dat me dat lukte was een wonder, want ik kon er werkelijk geen pepernoot van. Toch maar les genomen, doorgezet en blijven hangen voor de gezelligheid. Intussen heb ik handicap 18 en is het een heerlijk tijdverdrijf voor me. En niet onbelangrijk; het
publiek hier doet lekker normaal, totaal geen Haagse kak. Leden, greenkeepers en barpersoneel, ze zijn allemaal superaardig”.
Hoe vindt hij er de tijd voor met zo’n drukke job? Eric: ”Daar máák ik tijd voor. Net als voor lekker lunchen met mensen die ik graag mag. Van alleen maar werken wordt geen mens beter. Ik gebruik golf ook helemaal niet voor mijn relatiebeheer. Ik speel puur voor de ontspanning”.
Die visie moet wel kloppen, want zijn Zorg Vastgoed Management BV is al jaren marktleider op het gebied van het ontwikkelen, financieren en realiseren van zorgcentra en gerelateerde woonconcepten. ZVM is de grootste landelijke partner van eerstelijns zorggroepen en maakt het mogelijk dat de huisarts, de fysiotherapeut, de apotheker en mogelijk andere specialisten bij mensen in hun eigen buurt op de begane grond onder één dak komen. Dat bespaart ze veel gedoe en het levert de gezondheidszorg een besparing op van zo’n 12 miljard euro per jaar. Op de bovengelegen etages van die zorgcentra worden seniorenappartementen
verwezenlijkt, van alle gemakken voorzien. Ook winkels voor de dagelijkse boodschappen krijgen waar mogelijk een plek in het complex.
Eric: “Bejaardentehuizen zijn er allang niet meer en van oude mensen wordt verwacht dat ze zo maar overal naartoe kunnen gaan, terwijl de dokter, de fysiotherapeut en de apotheker vaak best een end verderop zitten. Het doel is het leven van deze mensen fijner te maken en dat van artsen en andere participanten praktischer”.
Eric’s aandacht gaat nu uit naar een paar specifieke projecten; de bouw van 120 appartementen met een groot gezondheidscentrum eronder in Nieuw-Vennep en de
verwezenlijking van 210 woningen in Rotterdam direct aan de Maas, met uiteraard een gezondheidscentrum. Daarnaast heeft hij ook net een contract gesloten met een thuiszorgcentrum in Eindhoven.
Terug naar het golfen. Hoe is hij ooit bij de NVGJ terechtgekomen en wat is zijn belang bij het sponsoren van ons matchplay toernooi? Eric: “Mijn maatje Alex Jongman, ook sponsor van de NVGJ, nam mij een keer mee en ik voelde mij direct thuis. Ik ben eigenlijk niet zo van clubjes en competities, want ik bepaal graag zelf waar en wanneer ik speel, maar de NVGJ voelde direct als een warm bad. En de klik met journalisten is er, want dat zijn lekker eigengereide figuren, net als ik.
De een komt van De Telegraaf, de ander van De Volkskrant, die weer van radio of tv, weer een ander van een sportblad en ze hebben allemaal hun eigen verhaal. Toch is het één hechte club. Dat vind ik gaaf. Als buitenstaander word ik warm onthaald. “Hé Eric leuk dat je er weer bent!”.
Hij is inmiddels 69, ziet er fit en gesoigneerd uit, maar toch….. wil hij zelf zo langzamerhand niet een zorgeloze pensionado zijn? “Ach”, stelt Eric, “het is net als bij golfen; als je het een tijd doet sta je niet meer zo te ploeteren, maar laat je de clubs het werk doen. Zo kan je er jaren mee door. Door jarenlange ervaring voel ik weinig druk meer. Daarbij zijn wij goed georganiseerd. Er liggen draaiboeken klaar voor alle denkbare projecten. Die hoeven wij alleen maar te ontvouwen. Wij
kennen de wet- en regelgeving als onze broekzak en verantwoordelijke ministers, wethouders, ambtenaren, architecten en leveranciers weten we goed te vinden. Mogelijk gedoe wordt in de kiem gesmoord door alles van tevoren in elk detail vast te leggen”.
“Zo kunnen wij bouwprojecten per uur plannen. Onlangs hebben wij een heel complex in zes maanden tijd tiptop afgeleverd. Dat gelooft bijna niemand, maar toch is het zo. Daarbij voelt het goed iets van maatschappelijke waarde te bewerkstelligen. Hindernissen zie ik als uitdagingen. Net als bij golf. Hoe mooi is het niet als je bunkers, waterpartijen en bosschages weet te vermijden en je
de bal lekker op de green belandt? Dat geeft een kick. Elke keer weer”.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.