Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
08.11.2024
Welkom op het liveblog vanuit het zonnige Portugal. Tien spelers van de NVGJ zijn daar deze week om, in nagedachtenis aan Charles Taylor die het belangrijk vond dat we onze connecties ook buiten de grenzen zouden aanspreken, het EMGJ te spelen. Dat gezegd hebbende: we willen natuurlijk ook winnen! Is dat een realistische gedachte? Ach, als we ons er bij voorbaat al bij neerleggen wordt het sowieso niks, nietwaar? Hup Holland!
Het team
De tien NVGJ-ers die de eer van de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten gaan verdedigen onder de bezielende leiding van de immer onovertroffen non-playing captain Madelon Barenbrug, zijn in alfabetische volgorde:
Anton Kuijntjes
Cara de Vlaming
Fred Veldman
Friso Leunge
Hélène Wiesenhaan
Jeroen van Leeuwen
Louis Westhof
Marijke Brouwers
Pamela Sturhoofd
Stef Swagers
Zaterdag 9 november 2024, 13:03u
We mogen bijna!
Zaterdag 9 november, 12:10u
Op de groepsapp wordt er een wedstrijdje gedaan wie het meest sfeervol koffiedrinkt. De winnaars zitten al in Portugal.
Zaterdag 9 november, 10:26u
Met het uitzicht vanaf de ontbijtzaal is helemaal niets mis mee. Beoordeelt u zelf.
Zaterdag 9 november, 10:07u
Hélène en Cara zijn met de vroege vlucht gegaan. Dat heeft een bijzondere reden. Want niets wil dit team aan het toeval overlaten. Er moeten ook mensen zijn die de wellnes in het prachtige hotel even forechecken. Voor we onze goddelijke lichamen daar aan blootgeven.... Risico's lopen doen we het liefst zo min mogelijk.
Rond de klok van tien uur zetten zij voet op Portugese bodem. De rest volgt straks om 13:40u met dezelfde vliegmaatschappij.
Vrijdag 08-11-2024, 22:30u
Marijke is ons al vooruitgesneld vanaf Eindhoven en heeft de inleidende beschietingen voor ons uitgevoerd. Maar er is nog weinig te schieten, behalve wat plaatjes met wat de rest morgen aan gaat treffen.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.
"Van de gele tees is te moeilijk, zegt de wedstrijdleiding. Daarom moeten de heren van blauw", sprak captaine Madelon Barenbrug. "En de teemarkers op rood worden helemaal naar voren gezet." Moeilijk? Een blik op de scorekaart van de Royal Óbidos Golfcourse (vijf keer par-3, vijf keer par-5 en acht keer par-4) maakte duidelijk dat we van blauw slechts 5450 meter moeten overbruggen. De dames blijven zeer royaal onder de vijf kilometer. Ook al geruststellend was de raadpleging van de handicaptabellen: iedereen krijgt minder slagen dan zijn of haar handicapgetal. Het kan niet anders dat de baan meevalt. Het enige minpunt is misschien dat de wedstrijdleiding er eigen regels op na houdt: iedereen speelt voor driekwart van zijn playing handicap. Eenmaal onderweg tijdens deze tweede oefenronde vroegen we ons af hoe de wedstrijdleiding tot dit besluit is gekomen. Oké, golf is een lastig spel. Maar op deze baan, met veel strategische gesitueerde waterhindernissen en razendsnelle greens, wordt het de speler (m/v) ietsje moeilijker gemaakt. Golflegende Seve Ballesteros, die de baan ontwierp, had er kennelijk zin in... Gelukkig bestaat een flink deel van ons team uit onverschrokken types, echte longhitters zelfs, die niet zo snel geïmponeerd zijn. Water? Daar speel je gewoon om- of overheen. Snelle greens? Ook daarvoor is de oplossing eenvoudig: een stuk zachter putten dan je thuis gewend bent. Dus het kan niet missen dat de meesten van ons op woensdag, als we hier voor de echte score spelen, ten minste 30 stablefordpunten bijeen swingen. Omdat we niets (of bijna niets) aan het toeval wensen over te laten, lieten we de vroege oefenronde van vandaag (met drie starts vanaf 8 uur) volgen door een lange tactische teambespreking, een alcoholvrije lunch en een pittige sessie op zowel driving range als putting green. Daarna deed iedereen verplicht een middagdutje. En vanavond, zo is de afspraak, liggen we vroeg in ons mandje. O ja, het parcours glooit nogal. Bovendien is het vaak nogal ver lopen van green naar volgende tee. Welbeschouwd is het een echte buggybaan. Daarom laten we woensdag de handtrolleys en elektrische trolleys in de stalling (ze zijn bovendien van zeer matige kwaliteit, die niet past bij de vijf sterren die op dit real estate is geplakt) en legden we beslag op een flink deel van het buggypark. Want onze inschatting is dat we de andere elf landen dan in ieder geval rijdend over de betonpaden het nakijken zullen geven. Op naar morgen: de eerste wedstrijddag, op Praia d'el Rey.
De eerste oefenronde zit erop. En wel die op Praia d’el Rey. Wat zoiets betekent als ‘strand van de koning’. Althans, dat beweert de chauffeur van ons busje onderweg naar het clubhuis. Mij kunnen ze alles wijsmaken wat dat betreft. En eigenlijk spreekt er niemand van ons Portugees. Behalve Pamela. Die het graag liever wat onder de aandacht houdt, maar als ze haar zinnen heeft gezet op een specifiek drankje in een specifiek grote beker/glas/mok/wat er voor door moet gaan. Dan ineens weet ze toch iets tegen hem te ratelen waardoor hij gaat rennen. De smiecht.
Hans Terol werd even in het zonnetje gezet. Onze secretaris tobt wat met zijn gezondheid. Al jaren verzorgt hij onze kalender. En zeker in het jubileumjaar 2024 had hij extra uitgepakt. Dit is hoe de zaal daar op reageerde.