Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
24.10.2023
Voor de afgetrainde en zeer gemotiveerde Nederlandse delegatie van de Nations Cup op het Chervò Resort in Italië, is het prestigieuze internationale treffen (11 landen!) vooralsnog haperend van start gegaan. Dat begon al op zondagmiddag toen we het bericht kregen dat onze vlucht naar Bologna was gecanceld. Na enkele uren koortsachtig appen en bellen met KLM, wisten de meeste leden van het team gelukkig nog een stoel te bemachtigen in een vroege maandagmorgenvlucht naar Milaan. Fred vond een plekje op een vlucht vanuit Eindhoven naar Bergamo, Peter was eerder al met zijn Jaguar vertrokken en Pamela besloot naar Verona te vliegen.
En aan het eind van de maandagavond was het team onder aanvoering van onze onvermoeibare Madelon, compleet. En de vroege vogels hadden die middag zelfs al 9 holes van de vriendelijke parkbaan verkend. Gaandeweg de avond werd de weersvoorspelling voor dinsdag echter steeds somberder. En die voorspelling kwam uit: op de dag zelf zorgde een groot regengebied ervoor dat golf al snel onmogelijk werd. Peter en Hannie speelden in de vroege ochtend nog enkele holes maar moesten al snel constateren dat verder spelen onmogelijk was. Liefst 50 millimeter hemelwater viel in een tijdsbestek van enkele uren. Gelukkig is Chervò een gulzige baan, want toen de regen rond 13.00 ophield, waren fairways en greens een half uur later alweer redelijk bespeelbaar. En dus kon de Oranje-delegatie alsnog een flink aantal oefenholes lopen.
Het Chervò Golfresort opende in 2008 z’n poorten en dankt z’n naam aan het succesvolle sportkledingmerk Chervò, opgericht door de broers Peter en Manfred Earlaher. Zij zijn overigens zoals we hebben kunnen nagaan niet de hoofdeigenaar van het 110 hectare grote golfcomplex met honderden kamers, wellness, conferentiezaken, 27 holes (een ontwerp van architect Kurt Rossknecht) en een charmante par 3 baan. Er is destijds in ieder geval veel geld gestoken in de bouw, waarbij golf-elementen zelfs in de op maat gemaakte stoelbekleding terug te vinden zijn. Inmiddels is het wachten op een opfrisbeurt, de gebouwen zijn zo op het oog dringend aan een renovatie toe.
De baan is gelukkig prachtig: 27 holes meanderen breed en vriendelijk glooiend door het Italiaanse landschap. Daarbij is vooral de lengte voor veel spelers een probleem, zeker nu met natte fairways en weinig rol. Wie daar bij ons team geen last van lijkt te hebben is Helène, die ook vandaag haar drives iedere keer ruim over de 200 meter sloeg. Voor teamgenoot Friso betekent dat woensdag, als de spelers telkens met elkaars bal verder spelen, zijn afslagen eigenlijk overbodig zijn.
Een voorspelling voor de eerste wedstrijddag? In ieder geval wordt woensdag droog weer en zon verwacht. Het was daarnaast gisteren en vandaag opvallend te zien dat bij het NVGJ- team nagenoeg iedereen op handicapniveau speelt of beter: een voorwaarde voor succes. Maar natuurlijk is een oefenrondje onvergelijkbaar met de druk van een wedstrijd, maar we zijn gemotiveerd & geconcentreerd, iedereen is fit dus wie weet kan de NVGJ morgen verrassen!
Onze onvolprezen secretaris Hans Terol kijkt graag vooruit en heeft al een belangrijk deel van de wedstrijdkalender 2025 prijsgegeven. En dat, terwijl er nog enkele wedstrijden in 2024 moeten worden afgewerkt.
“Dag Sonja en Hannie, Ik heb contact gehad met De Hoge Kleij en kan jullie tot mijn vreugde melden dat de finale van de Herkansing op deze fraaie baan gespeeld kan worden, op donderdag 24 oktober. Aanvang nog nader te bepalen, rekening houdend met het bericht dat ik van clubmanager Marieke Verdouw ontving dat ‘er vanaf plm. 12.00 uur’ nog wel mogelijkheden zijn. Zodoende ga ik haar berichten dat we meteen dit tijdstip - 12.00 uur dus - willen vastleggen voor de finale. Aan de finale zijn voor beide finalisten geen greenfeekosten verbonden (komen voor rekening van de NVGJ). Met hartelijke groet, Louis” Wat een cadeautje NVGJ. Alleen hierom zou je de finale van de Herkansingsronde van de Mr Glow Matchplay willen spelen. De Hoge Kleij is één van de mooiste golfbanen in ons land. Qua lay-out en qua onderhoud. Strak gemaaide fairways, snelle greens in een bosrijke omgeving. Komt daarbij de hartelijke ontvangst door Marieke Verdouw, die ondanks alle drukke werkzaamheden rondom de grootscheepse verbouwing van het clubhuis (volgend jaar hopen we allen het resultaat te kunnen zien) uitgebreid de tijd nam om ons te begroeten. Marieke vertelde dat de schapen weer in de baan liepen, afgeschermd met schrikdraad tegen de wolf. Een eventueel verkeerd geslagen bal moesten we dus laten liggen. Bij de schapen loopt tegenwoordig een ezel om de wolf af te schrikken. De ezel gaat bokken en slaan zodra de wolf in de buurt van de schapen komt. Dit alles naar aanleiding van de dertien door de wolf gedode schapen op Anderstein. Met deze informatie en een baanboekje slaan we om 11.45 uur af. Licht bewolkt, beetje koude wind en niemand in de baan. Hannie sloeg haar ballen strak en ver, ik was het weer helemaal kwijt, stond te dansen, sloeg in de grond en heb aan het begin alle bunkers gezien. Vanaf hole 8 kwam het licht terug zodat ik uiteindelijk 3 down door te turn ging. Hannie bleef prachtige ballen slaan, maar het putten was wat minder, waardoor ik op de tweede negen 2 holes terug won. Op hole 13 en hole 17 putte ik net niet hard genoeg en bleef mijn balletje op de rand van de hole liggen, waardoor we de holes halveden. Hole 13 was mentaal cruciaal, hole 17 was gewoon jammer (voor mij). Hannie is de terechte winnaar in deze supergezellige en sportieve finale. Op het inmiddels zonovergoten tijdelijke terras genoten we van wijn met bitterballen, gevolgd door cappuccino met appeltaart en slagroom en eindeloze gesprekken over werk en privé. Hannie, nogmaals heel veel dank voor deze heerlijke dag.
Na mijn overwinning op Willem stond mij een uitdaging te wachten waar ik zo op had gehoopt... De finale van de MR Glow Matchplay 2024 tegen Peter van Weel... Zijn handicap? +1, ja u leest 't goed. Dacht ik nog enige kans te hebben? Ik schatte het vrij somber in...hij moest een hele slechte dag hebben en ik een top dag en geluk. Maar dat het genieten zou worden van zijn spel, wist ik van te voren. Dus afgelopen week nog maar eens getraind met mijn pro Ivar van der Moolen, de baan hole voor hole doorgenomen en er werd mij moed in gepraat. En toen was het vanochtend zo ver... Door de dikke mist reed ik van Haarlem naar de prachtige Utrechtse Golfclub De Pan in Bosch en Duin. De voorspelling voor vandaag was zon, maar die was ver te zoeken toen wij om 11.30 de baan in gingen. Peter startte van wit en ik van blauw, hierdoor kreeg ik nog 8 slagen mee. De king of golf van de NVGJ sloeg af en zijn drive schoot weg... zo ver dat wij m , mede door de mist, niet zagen landen. Maar dat deze prima lag was snel duidelijk. Het kleine beetje hoop waarmee ik startte, boorde hij direct de grond in... birdie. Lekker dan... Hole 2...birdie...Hole 3...Par. Okay drie down na 3 holes. Dit zou wel eens een hele snelle wedstrijd kunnen worden. De volgende drie holes pakte ik twee punten terug en Peter stond nog 1 up na 6 holes. Er gloorde weer een beetje hoop. Zinloos want bij de turn stond ik weer 3 down..De ene na de andere prachtige bal werd er geslagen. Terwijl ik keihard werd ingemaakt was het toch echt het genieten van zijn briljante spel wat de overhand had. Wat speelt die man geweldig. Zijn drives, zijn approaches, zijn puts...alles klopt. Je krijgt t gevoel dat je zelf heel slecht speelt maar dat was helemaal niet zo. Maar ten opzichte van hem wel. De momenten dat ik toe had moeten slaan, verprutste ik waardoor hij uit bleef lopen. Hole 11 tm 14 eindigde nog gelijk maar ik stond al 4 down. Toen kwam de genade klap, hole 15. Een prachtige par 3 (welke hole is dat hier niet? Wat een genot om te spelen!) , 165 meter van wit. Hij slaat af, en we zien de bal strak op de vlag af gaan. Nee toch? Niet ook nog een hole in one?!? Al zou dat uiteraard wel de meest geweldige K.O. zijn geweest. Nee , hij bouwde de spanning nog even op....12 cm...hoog uit... Mijn bal zat er eigenlijk ook wel lekker op maar verdween naast de green. Ik mocht nog een chipje wagen en maakte uiteindelijk een par. Prima zou je denken...maar nee, niet tegen deze oppermachtige Peter van Weel. Hij maakte uiteraard een birdie en verpulverde de 1% hoop die ik nog had. 5/3 verloren... nee laat ik het anders zeggen . Peter won overtuigend met 5/3, en is de zeer terechte winnaar van de MR. Glow Matchplay 2024! Diepe buiging en trots dat ik mijn titel mocht verdedigen en ook afstaan aan Peter. Uiteraard hebben wij de laatste drie holes gewoon gespeeld. De Pan is te mooi om te stoppen! De natuur, prachtige fairways en greens.... GEWELDIG! Wat een feest dat wij hier ieder jaar de finale mogen spelen. Dit jaar gelukkig niet in de stromende regen. De mist trok langzaam op gedurende de ronde. En toen wij uiteindelijk op de green van hole 18 aan kwamen, brak de zon door en verscheen daar onze lieve sponsor Jolanda! SURPRISE! Ze bracht twee enorme bossen gekleurde rozen mee en op het terras hebben wij met koppen thee geproost op de terechte overwinning van Peter. De champagne volgt in november! Peter, nogmaals GEFELICITEERD! En bedankt voor deze masterclass. Details van zijn ronde: Handicap +1 80% fairway geraakt 28 puts gespeeld 4 birdies 11 parren Eind resultaat... 3 ONDER de baan gelopen.... Need I say more.... Diepe buiging. Details van mijn ronde: 33 punten
Maandag gaan we naar Ommen, naar Hoog Graven, de mooiste baan van Overijssel (volgens Leadingcourses). Daar spelen we de laatste Major van dit jaar, en tevens de laatste wedstrijd vóór de seizoensfinale in Nunspeet, de ZVM Masters, op 4 november. Het belooft in Ommen een interessante, voor sommigen zelfs spannende dag te worden, want er kan nog van alles veranderen in de stand van de Order of Merit. Zeker doordat er bij deze Major in Ommen bonuspunten te verdienen zijn, van 80, 70, 60 enz tot 10 aflopend, per categorie 360 punten maar liefst. Het kan geen toeval zijn dat er een enorm aantal aanmeldingen is, voor deze ‘verre’ NVGJ-golfdag. Zoals bekend spelen de beste acht per categorie in Nunspeet tijdens de Masters om de hoofdprijs van het seizoen. Die acht zijn de spelers met het meeste aantal punten op basis van de beste zeven scores, plus de bonuspunten die daarmee zijn verkregen. Die spelers staan keurig gerangschikt in de Order of Merit, die er na de wedstrijd in Ommen wel eens heel anders uit kan zien dan nu. Om het voor de kanshebbers voor de finale nog wat extra spannend te maken, is bij de indeling voor Ommen rekening gehouden met de huidige stand in de Order of Merit. In A lijkt Henri wel zeker van de eerste of minimaal de tweede plek bij de start van de finale in Nunspeet, maar Fred en Martijn (2 en 3) staan niet zo ver uit elkaar. En dat geldt nog meer voor Marijke en Anton op 4 en 5 met slechts tien punten verschil. Killer Anton gooit vast de hele trucendoos open, maar Marijke zal er wel gewoon doorheen praten. Die maak je niet gek. Ook Frank Huiges staat maar veertig punten achter. Christiaan staat nu nog achtste, maar Pim jaagt op hem (tien punten achter). Beiden moeten echter vrezen voor Peter van Weel, die op de tiende plek staat, maar slechts zes wedstrijden heeft gespeeld. Zijn score plus eventuele bonuspunten van Ommen telt dus volledig mee. Als hij wint, en dat gebeurt nogal eens, kan hij er zomaar 440 of 450 punten bij krijgen. En schiet hij (op basis van de huidige stand) naar plek 3. Ai. Spannend in B Zo zeker als Henri kan zijn van de eerste plek in A, zo zeker is Olga dat nog niet in B, maar ze heeft wel een flinke voorsprong opgebouwd, dus plek 1 of 2 in Nunspeet moet wel lukken. De oud-topsporter raakt niet in de war van een beetje spanning en doet in Ommen zelfs niet mee. Iets met twee vingers in de neus. Tussen Sonja (2) en Elaine (3) is het gat echter niet zo groot (50 punten), met wat bonuspunten zo weggespeeld. Elaine is een fanatiek bijtertje, maar Sonja slaat als een ijskonijn alles rechtdoor, vraag maar aan Pamela. Hoewel Sonja, zoals wij allen weten, ook haar mindere dagen kan hebben. Interessante partij. Onno staat redelijk safe in de middenmoot, net als Ger, maar Bjorn, Hannie en Leonard (de laatste is in Ommen afwezig, maar gaat zich nu vast bedenken) staan met steeds maar tien punten verschil wel heel dicht bij elkaar op 6, 7 en 8. Met een goede score kan Roland (9) zich nog gemakkelijk bij de top 8 voegen. Hannie, Bjorn en Ronald spelen samen. Leuk dat er eens een keer goed meegeteld zal worden. Laten we trouwens de sponsoren niet vergeten (sowieso niet handig). Jolanda leidt met slechts tien punten voorsprong op Alwin, Karin staat daar weer veertig punten achter, maar in haar nadeel werkt dat er bij de sponsors geen bonusregeling van kracht is. Alle anderen: voor de gezelligheid Wij denken dat de tassen dit weekend uitgemest gaan worden, de clubs behoorlijk opgepoetst en hier en daar een nieuw handschoentje aangeschaft. Heel fijn voor alle anderen: zij hoeven elkaar alleen nog maar een gezellige dag te bezorgen. De eerste flights slaan maandag om 12 uur af, op 1 en 10. Koffie vanaf 10.30 uur. Er is geen lunchpakket. Vergeet niet te betalen. De voorlopige indeling is HIER te zien.
Spelen op Sonja haar eigen prachtige baan 'de Veluwse' is natuurlijk vragen om moeilijkheden. Want hoewel Sonja in het dagelijks leven niet de uitstraling heeft van een koele kikker, verandert ze op de golfbaan in een ware ijsprinses. En als Sonja dan ook nog op haar thuisbaan speelt, lijkt niets haar te kunnen stoppen. Ik mag dan verder slaan, maar mijn ballen gaan regelmatig net de verkeerde kant op, terwijl die van Sonja keurig rechtdoor gaan. Haar precisie is om jaloers op te worden!
Peter van Weel heeft op De Pan keihard toegeslagen in de finale van het Mr Glow matchplay kampioenschap. Hoewel Hélene Wiesenhaan zeker niet slecht speelde, was ze toch kansloos. Lees vooral het verslag elders op de site. Peter (hier na de beslissing op de 15de van De Pan), GEFELICITEERD!