Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
12.09.2022
Bravo Foeke Collet. Wéér de titel gewonnen bij de elite van de NVGJ. Gefeliciteerd! Jij bent – bij tijd en wijle – een heel goede golfer in het gilde der journaille. En altijd, want twee keer gespeeld, de beste van de elite. Volgens de Dikke van Dale is elite een kleine groep voorname mensen. Voorname mensen zijn onder anderen de leden van het Koninklijk Huis. Enigszins overdrachtelijk zou je kunnen zeggen dat bij de NVGJ een soort van Koninklijk Huis wordt aanbeden/gedoogd. Hoera!
Martijn, Willem, Friso, Pamela, Stef, Helene, Anton. Jullie zijn allemaal geweldenaren op gebied van golf in ons midden, zijnde de NVGJ. Een diepe buiging en een mooie reverence, namens mij. Maar mag ik – vrij naar Koot & Bie – ook een teiltje?
Waar slaan jullie escapades op? Gegolft op niveau? Een gezellige dag? Natuurlijk. Flessen bubbles genuttigd. Fijn voor jullie. Nog een beetje neergekeken op de rest van het gepeupel bij de NVGJ, dat je niet hebt uitgenodigd, want te min? Beetje zitten filosoferen over een meer upper class journalistengolfclub? Ach jongens en meisjes, dat laatste is al zo veel/vaak gedaan door wat ‘doorgewinterden’ en het is er nooit van gekomen. En waarom niet? Omdat de NVGJ staat als een huis. Geen Koninklijk Huis, maar een huis. Uitstekend gefundeerd, water proof en toekomstbestendig.
Daarom deze woorden voor de elite-groep: pak je gerust bij elkaar, speel als een gek, drink bubbles zo veel als je wil, maar denk niet dat je van het Koninklijk Huis bent. Doe je niet meer voor dan dat je bent, sterveling. Wij zijn de NVGJ die bestaat uit leden die elkaar een gezellige dag bezorgen en hebben lak aan dit Koninklijk Huis.
Leo van de Ruit. Founding Member, Erelid, Lid van Verdienste, oud-secretaris, ex-vice- voorzitter, ex-voorzitter.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!