Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
19.05.2021
Buienradar voorspelde niet veel goeds, dus toen ik op de parkeerplaats van Golfclub Kralingen mijn golfspullen aan het uitladen was trok ik ook maar gelijk mijn regenkleding aan om mijn harnas niet te laten roesten. Naast mij stond mijn flightgenoot Ruud en we wisselden onze smoesjes uit die we zouden gebruiken om niet de regen in te hoeven. Maar we hebben ze niet toegepast en zijn er vol ingegaan.
Ik had hier nog nooit gespeeld en was verrast door de knusse entree en clubhuis. En wat werden we zeer hartelijk en gastvrij ontvangen! Alles zo lekker compact en dichtbij. Er zaten al wat deelnemers op het terras, maar waar was Willem? Het was hem toch gelukt om zich te verstoppen tussen de lunchpakketten, candybars, fruit en frisdranken.
Vandaag spelen we op de 9 holes baan van Kralingen en ik krijg 34 slagen mee?! Dan moet het wel een hele moeilijke baan zijn. Zoveel slagen heb ik al 10 jaar niet meer gekregen. Nu moet ik wel toegeven dat mijn handicap met het WHS systeem flink gestegen is. Van 21.8 naar 26.8 (zelfs 27.8 officieel volgens NGF) Vorig jaar wist ik echt niet meer hoe ik moest golfen en was alle gevoel ervoor kwijt. Met het gevolg dat de laatste 20 kaarten drama waren met zelf 10 kaarten niet boven de 20 stableford punten.
Nou ja, vandaag maar het beste ervan maken en vooral proberen te genieten tussen de buien door. Na de koffie met wat lekkers en een paar puttjes op de oefengreen zag ik samen met flightgenoot Eric Venghaus de eerste 2-bal vertrekken. Maar nog geen spoor van Ruud, die was nog even naar de driving range. De gezellige startster maakte zich niet al te druk en vertelde ons van alles over de baan en dat wij rondje 5A gingen lopen. Klokslag onze starttijd kwam Ruud heel ontspannen aanlopen en bracht gelijk de nodige rust mee die ik nodig bleek te hebben in mijn slag.
Gelijk al op de eerste hole voelde het goed en zat er een echte swing in mijn slag. Bij Ruud ging het ook best aardig. Ik trek me altijd op aan iemand met een rustige slag, bedankt Ruud. Maar we hadden wel medelijden met Eric, die de dag daarvoor, naar eigen zeggen, nog de sterren van de hemel stond te spelen. Vandaag belanden veel van zijn sterren in het water. Hij had zichtbaar en soms ook hoorbaar behoorlijke rugklachten, maar ondanks dat bleef hij heel gezellig en opgewekt, petje af.
Na hole 2 was er een hevig kabaal. Het bleek een familievete tussen kouwtjes en kraaien. Moeder kouw deed ongelooflijk haar best, maar kon niet voorkomen dat meneer kraai zich te goed deed aan het zojuist uit het nest geroofde jong. De greenkeeper moest eraan te pas komen om het al redelijk grote jong snel uit zijn lijden te verlossen. Tja, de natuur kan hard zijn….
Het hele gebeuren had gelukkig weinig effect op ons spel. Sterker nog, Eric begon ineens even te vlammen en maakte op de volgende hole, een par 3, een birdie!?
De paraplu en regenjassen hebben we even gebruikt, maar al snel konden die weer terug in en aan de golftassen, want de hoosbuien bleven uit. We konden zelfs nog even in polo lopen. Na 9 holes lag er een over heerlijke coronaproof verpakte wrap klaar. Met weer voldoende energie voor het 2e rondje. Bij sommige holes moest je even goed uitkijken welke T-box je moest gebruiken voor de eerste of de 2e negen, maar verder was het een verrassend leuke uitdagende baan.
Na 3 uur en 40 minuten waren wij al 2x rond en zat de eerste 2-bal flight al uitgebreid aan een pilsje. Het terras was wel open, maar slechts 2 mensen per tafeltje toegestaan. Opeens was ik de vrouw van Leo?!… Maar om de uitbater niet in de problemen te brengen hebben we ons min of meer aan de regels gehouden. En toch, zijn wij zo langzamerhand niet één grote familie?
Ondanks het vele water heb ik alles met één balletje kunnen doen, want de bal die op hole 7 in het riet verdween en een strafslag opleverde, kon ik gelukkig nog wel opvissen. Ook was het mijn eerste streeploze kaart sinds tijden. Een heerlijke opsteker en een mooie handicapverbetering tot gevolg. Want met 20 + 17 stableford was ik natuurlijk een superblije winnares. Ruud en Eric bedankt voor het heerlijke rondje en de gezelligheid. En Golfclub Kralingen bedankt voor de ontvangst. Van de zomer wil ik zomaar nog wel eens terugkomen wanneer alles een beetje is opgedroogd.
Mooie score dus, maar ja, het blijft golf natuurlijk, dus behaalde resultaten uit het verleden…..
Voorlopig geniet ik ervan en hoop jullie allemaal weer te zien bij de volgende wedstrijden.
Het was een mooie dag in Rotterdam, op de verrassend leuke baan van de golfclub Kralingen. Er werden stortregens voorspeld maar alles trok links of rechts langs en de NVGJ’ers hielden het nagenoeg droog. Het terras, voor het eerst weer weer open, bleef lang drukbevolkt, keurig met twee personen per tafeltje.
Olga Commandeur speelde met 37 punten iedereen van de baan en was niet niet alleen winnaar in B maar ook overall. In B werd deze keer toch beter gescoord dan in A. Paul Boehlé deed het met 34 punten goed en Hannie Verhoeven volgde met 33. In A scoorde Martijn Paehlig de meeste punten (31), gevolgd door Willem Schouten en Leo van de Ruit, beiden met 30.
A-categorie plhc stbf
1. Martijn Paehlig 11 31
2. Willem Schouten 12 30
3. Leo van de Ruit 18 30
4. Louis Westhof 13 29
5. Jolanda Swart (sponsor) 20 28
6. Helene Wiesenhaan 22 26
7. Pim Donkersloot 20 21
8. Charles Taylor 21 18
B-categorie
1. Olga Commandeur 34 37
2. Paul Boehlé 28 34
3. Hannie Verhoeven 34 33
4. Ruud Taal 29 32
5. Anna van Lennep 34 30
6. René Brouwer 25 27
7. Ger Laan 26 27
8. Ron Peereboom Voller 23 24
9. Willem van den Elskamp 32 23
10. Madelon Barenbrug 35 23
11. Eric Venghaus (sponsor) 23 22
12. William Wollring 26 21
13. Sonja van de Rhoer 25 19
14. Guus van Holland 35 16
15. Henk Koster 34 13
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.