Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
13.11.2024
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Helène Wiesenhaan.
De vroege starters die al rond 7 uur door de shuttlebus bij de caddymaster van Praia D'El Rey werden gedropt, stonden voor een dichte deur. De twee dames achter de desk waren er wel maar meldden onverbiddelijk dat de deur pas om half acht open ging. Een valse start voor de ongelukkigen die daardoor nauwelijks tijd kregen de spieren op de range wat los te maken. Maar die kleine miscommunicatie van de wedstrijdleiding was snel vergeten op de Praia D'El Rey course die er in zomerse weersomstandigheden fantastisch bij lag. Anton Kuijntjes was de allereerste starter. De lieverd kreeg het meteen al aan de stok met zijn Spaanse deelnemer die zich keer op keer rijk rekende met z’n score en tot wanhoop van Anton niet van wijken wilde weten als Anton toch echt zes slagen had geteld en geen vijf. Het gedoe hielp niet bij de score van onze blij-rechtse kolos die uiteindelijk slechts 23 stabelefordpunten binnenbracht ondanks naar eigen zeggen ‘tig’ greens in regulation. Het was de putter die hem deze dag het meest dwars zat op de razendsnelle en moeilijk te lezen greens. Gelukkig bracht zijn meegesmokkelde wiet, een halve fles Fanta en een magnum zak Smarties wat rust na afloop.
Ook Stef Swagers had zijn putter het liefst in tweeën gebroken op de 18de green: “Niks geholed” zo klaagde hij. Een opmerkelijke uitspraak aangezien zijn score van +5 de beste van alle deelnemers die dag was; echt een geweldige prestatie. Een andere deelnemer die een goede score binnenbracht was Hélène (31) die onder andere een putt van ruim 8 meter holede voor eagle. Ook de 28 punten van de onverzettelijke Fred Veldman zijn het vermelden waard. De overige oranjespelers scoorden allemaal tussen de 20 en de 25 punten. Niet heel slecht maar te weinig om als team hoog in het overall-klassement te eindigen. Daarbij moet wel vermeld worden dat er extreem weinig slagen ‘mee’ werden gegeven. En speler met handicap 13 bijvoorbeeld, kreeg op de toch echt lastige baan van Praia D'El Rey slechts negen (!) slagen mee. Stef (handicap 0) moest zelfs -2 spelen om 36 punten te halen: zijn +5 was daarom maar goed voor 29 stablefordpunten.
Kunnen we nog een of meerdere plekken te stijgen als we morgen aantreden op Royal Obidos? De kans is in ieder geval stukken groter dan die van Daan Huizing op kaartbehoud voor de DP World Tour. Maar we zullen onder leiding van onze geweldige en zeer betrokken teamcaptain Madelon wel flink aan de bak moeten: Nederland ligt maar liefst 12 slagen achter op nummer 5 Oostenrijk. Maar dat gezegd hebbende: alles is nog mogelijk. Opnieuw zal het spel op de greens (die nóg sneller zijn dan die van Praia D'El Rey) beslissend worden in de strijd om de prijzen. Aan de inzet van ons team zal het niet liggen: nog geen avond zijn we tot laat aan de bar blijven hangen. Het is deze spartaanse instelling die hopelijk morgen - als we fris en uitgerust aan start staan - z’n vruchten af gaat werpen.
Hier werd het geheime recept geschonken wat het recept bleek voor de geweldige score van Hélène. Vanavond proberen ze het weer!
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.
"Van de gele tees is te moeilijk, zegt de wedstrijdleiding. Daarom moeten de heren van blauw", sprak captaine Madelon Barenbrug. "En de teemarkers op rood worden helemaal naar voren gezet." Moeilijk? Een blik op de scorekaart van de Royal Óbidos Golfcourse (vijf keer par-3, vijf keer par-5 en acht keer par-4) maakte duidelijk dat we van blauw slechts 5450 meter moeten overbruggen. De dames blijven zeer royaal onder de vijf kilometer. Ook al geruststellend was de raadpleging van de handicaptabellen: iedereen krijgt minder slagen dan zijn of haar handicapgetal. Het kan niet anders dat de baan meevalt. Het enige minpunt is misschien dat de wedstrijdleiding er eigen regels op na houdt: iedereen speelt voor driekwart van zijn playing handicap. Eenmaal onderweg tijdens deze tweede oefenronde vroegen we ons af hoe de wedstrijdleiding tot dit besluit is gekomen. Oké, golf is een lastig spel. Maar op deze baan, met veel strategische gesitueerde waterhindernissen en razendsnelle greens, wordt het de speler (m/v) ietsje moeilijker gemaakt. Golflegende Seve Ballesteros, die de baan ontwierp, had er kennelijk zin in... Gelukkig bestaat een flink deel van ons team uit onverschrokken types, echte longhitters zelfs, die niet zo snel geïmponeerd zijn. Water? Daar speel je gewoon om- of overheen. Snelle greens? Ook daarvoor is de oplossing eenvoudig: een stuk zachter putten dan je thuis gewend bent. Dus het kan niet missen dat de meesten van ons op woensdag, als we hier voor de echte score spelen, ten minste 30 stablefordpunten bijeen swingen. Omdat we niets (of bijna niets) aan het toeval wensen over te laten, lieten we de vroege oefenronde van vandaag (met drie starts vanaf 8 uur) volgen door een lange tactische teambespreking, een alcoholvrije lunch en een pittige sessie op zowel driving range als putting green. Daarna deed iedereen verplicht een middagdutje. En vanavond, zo is de afspraak, liggen we vroeg in ons mandje. O ja, het parcours glooit nogal. Bovendien is het vaak nogal ver lopen van green naar volgende tee. Welbeschouwd is het een echte buggybaan. Daarom laten we woensdag de handtrolleys en elektrische trolleys in de stalling (ze zijn bovendien van zeer matige kwaliteit, die niet past bij de vijf sterren die op dit real estate is geplakt) en legden we beslag op een flink deel van het buggypark. Want onze inschatting is dat we de andere elf landen dan in ieder geval rijdend over de betonpaden het nakijken zullen geven. Op naar morgen: de eerste wedstrijddag, op Praia d'el Rey.
De eerste oefenronde zit erop. En wel die op Praia d’el Rey. Wat zoiets betekent als ‘strand van de koning’. Althans, dat beweert de chauffeur van ons busje onderweg naar het clubhuis. Mij kunnen ze alles wijsmaken wat dat betreft. En eigenlijk spreekt er niemand van ons Portugees. Behalve Pamela. Die het graag liever wat onder de aandacht houdt, maar als ze haar zinnen heeft gezet op een specifiek drankje in een specifiek grote beker/glas/mok/wat er voor door moet gaan. Dan ineens weet ze toch iets tegen hem te ratelen waardoor hij gaat rennen. De smiecht.
Nee, verwacht hier niet elke paar minuten een update vanuit het team dat in Portugal onze driekleur representeert. Tien NVGJ-ers en de immer onvolprezen non-playing captain Madelon Barenbrug nemen het op Royal Obidos op tegen maar liefst zeven andere landen. Hoe vergaat het ze? Wat maken ze mee? Je vindt het hier.
Hans Terol werd even in het zonnetje gezet. Onze secretaris tobt wat met zijn gezondheid. Al jaren verzorgt hij onze kalender. En zeker in het jubileumjaar 2024 had hij extra uitgepakt. Dit is hoe de zaal daar op reageerde.