Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
26.05.2021
Een gaatje vinden in de individuele agenda’s was nog tot daar aan toe, een starttijd vinden op een voor beiden haalbare tijd, was een grotere uitdaging. Het lukte, maar bleek allemaal verspilde energie door een tegensputterende rug waardoor de eersterondepartij tussen Paehlig en Bennik überhaupt niet door kan gaan. De verliezend finalist van 2019 gaat door naar de tweede ronde. En naar de keuken. Verslag van een partij die nooit gespeeld werd.
Bij meerdere partijen in de eerste ronde in de strijd om de Joop van der Flier trofee blijkt het vinden van een starttijd problematisch. Waar je voorheen vrijwel overal zonder probleem een starttijd voor twee personen kon vinden, worden we dit jaar ‘gedwongen’ in een vierbal de baan in te gaan bij de man tegen man partijen. Als er al een starttijd te vinden is, want voor het moment dat wij beiden bleken te kunnen, waren op de banen die we op het oog hadden nauwelijks tijden beschikbaar. Goed nieuws voor de golfbanen, minder prettig voor het echte matchplaygevoel.
Waterland was op vrijdagmiddag vanaf 1530 tot het vallen van het duister bommetjevol maar gelukkig had Houtrak nog wel een tijd beschikbaar, al was het maar voor negen holes en pas na half zeven in de avond, een tijd en aantal holes dat we desondanks met beide handen aanpakten. Als we stevig door zouden lopen konden we vast nog wel tot hole vijftien komen en met een beetje geluk (voor de een, niet voor de ander) was de strijd dan inmiddels gestreden.
Zo ver kwam het echter niet. Drie dagen voor we de baan in zouden gaan, een kleine week voor de deadline van de eerste ronde, moest Igor zich met rugklachten afmelden. De hoop op snelle verbetering bleek ijdel, de partij zonder te spelen verloren, al verbond hij drie voorwaarden aan de vrije doortocht naar de tweede ronde.
Ik moest melding maken van de WO bij de wedstrijdleiding en er evt een stukje over tikken.
Het rondje golf gaat op een later moment alsnog gespeeld worden.
Omdat de geplande starttijd onder etenstijd nu niet doorgaat moet ik thuis iets lekkers koken voor mijn vrouw ‘en niet stiekem in mijn eentje gaan golfen’.
Dat ik al elke dag kook bleek geen argument om alsnog de deur uit te gaan. Namens mevrouw Paehlig dank voor de vrije doorgang. Dat rondje spelen we later wel een keer. Denk dat ik maar een lekkere risotto maak.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.