Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
25.08.2022
Sta je zomaar in de halve finale matchplay tegen Martijn, waar ik mezelf in eerste instantie helemaal niet voor had opgegeven. Dit gebeurde pas na de oproep van onze voorzitter om toch vooral mee te doen, tijdens de ALV na afloop van de van Breugelcup. Onderweg naar de Hoge Kleij, begint de spanning al op te bouwen, wonderlijk hoe dat werkt, ‘it’s all between the ears’, weet ik al jaren. Voel geen druk en speel punt voor punt probeer ik mezelf wijs te maken. Dat komt, een paar dagen eerder had ik al een rondje met finalist Willem op Houtrak gespeeld. Altijd leuk, en nu een soort generale maar voor mij geen beste ronde.
Bij aankomst zat Martijn al op het terras met Lia Grooters, die ons hartelijk verwelkomde op haar homecourse en voorstelde na afloop gezamenlijk wat te eten. Ook baanmanager Marieke Verdouw heette ons vriendelijk welkom.
We beginnen, ik verloor de toss en mocht als eerste afslaan. Netjes midden fairway, Martijn trok er net even te hard aan en belandde links in de rough. De bal lag onmogelijk onder een struik dacht ik, maar bleek voor een links-hander eigenlijk best goed speelbaar. We halven de hole. Zo verliepen de eerste holes, steeds maar herstellen na een slechte drive of ijzer. Up en down, we ‘slaan’ ons er doorheen. Typisch rondje matchplay golf zou ik zeggen.
Langzamerhand volgen betere drives van Martijn en beginnen mijn pitch en putts te lopen. Bij de turn staat het weer all square. Aan het begin van de tweede negen, ging het nog even gelijk op. Na een slechte drive op hole12 moet ik weg voor drie, dat gaf Martijn nog meer marge en zelfvertrouwen. Hij ging steeds beter spelen. Toch bleef het spannend. Maar op de 16e was het gedaan, 3 up 2 te gaan. Martijn gefeliciteerd, op naar de finale tegen Willem. Maar eerst zondag nog even de Dam tot Dam lopen als voorbereiding.
Op weg naar de 17e hole komt Lia in de buggy ons tegemoet, perfecte timing. Na afloop met z’n drieën gezellig napraten en heerlijke mosseltjes gegeten.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.