Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
11.08.2022
Regthuys - het verslag
Alex vermaakt zich met zijn flightgenoten Marijke en Annette.
Na een ongelooflijk leuke dag op Regthuys rijden Henri van der Steen en ik huiswaarts. Voor mij zijn dat zo’n 180 autokilometers, voor Henri wat minder. En echt, net als twee weken geleden is het ook vandaag de moeite waard om zover te reizen. Bij het vertrek zien we aan de linkerzijde nog het vreemde kasteeltje van Winkel. Hier hoort een prachtig verhaal bij. Maar de geschiedenis van dit bouwsel laat ik graag over aan mijn chauffeur.
Komende winter vindt hij vast weer allerlei informatie op de diverse social mediaplatforms, waarover hij vervolgens schrijft. En wij, leden van de NVGJ, durven dat niet hardop te zeggen, wij smullen daarvan. En geloof het of niet, zijn verhalen worden voortaan getypt op het door mij onterecht gewonnen toetsenbord. Henri tikt namelijk al zo’n jaar op een van zijn computermannetje geleende toetsenbord. En waarom dan, zou je zeggen? Op zijn oude geliefde keyboard blijven de letters ‘w’, ‘e’ en ‘q’ hangen. En dat is toch lastig als je af en toe een stukje hele verhalen schrijft of zelfs boekrecensies voor het blad MAX.
Mijn ‘gewonnen’ keyboard of toetsenbord mét muis aan een snoertje, doneer ik bij het in zijn bolide stappen meteen aan Henri die helemaal blij is dat hij voortaan zonder hangende ‘w’, ‘e’ of ‘q’ kan typen. Eerder probeerde hij nog schrijver Crivain Francois te evenaren door een boek te schrijven zonder de hangende letters. Dat was een te grote uitdaging. De Franse schrijver schreef eerder een boek zonder een enkele letter ‘e’. Dat is echt een prestatie…. Wellicht wordt het winnaarsstukje van 3000 woorden komende dinsdag na de wedstrijd op Stippelberg op het nieuwe toetsenbord getypt? Zou leuk zijn!
Wat maakte dat het keyboard onterecht gewonnen is? Een klein foutje. Kan gebeuren…. De derde prijs, dit toestenbord, leek door mij te zijn gewonnen. Leo (van de Ruit) won een skateboard vanwege zijn ‘tweede’ plaats. Maar dit speeltje was eigenlijk voor Toussaint die de eerste plaats zou hebben maar uiteindelijk de tweede. Het klopte niet allemaal dit keer. Geen probleem: Toussaint houdt de ballen, Leo het skateboard; het toetsenbord mét muis gaat naar Henri die voor zijn vierde plek een fles wijn binnen wist te halen en Michiel ging met een fles sangria naar huis. Kan hij mooi opdrinken als hij volgende week na de wedstrijd op Stippelberg in het Fletcher hotel in Deurne overnacht.
Het begin van deze wedstrijddag
Om klokslag 11 parkeert Henri zijn elektrische auto – heel krapjes – op het parkeerterrein van Golf & Countryclub Regthuys. Links van ons, op het witte afscheidingsrandje, staat de dikke Volvo van Alex geparkeerd. Alex zit midden in een telefoongesprek als wij ‘ons beklag doen. Voordat Henri de auto ‘in’parkeert sta ik al buiten. Dat kan niet anders, want er is amper een halve meter tussen Henri’s auto en de rechts geparkeerde auto die ook op het randje staat. Om geen tijd te verspillen leg ik mijn tasje en batterij van de Motocaddy alvast op de grond en til mijn trolley uit de auto. Op datzelfde moment rijdt Alex achteruit om zijn auto wat schappelijker te parkeren. Heel lief.
Helaas rijdt zijn achterwiel over mijn tasje….. Ik schrik. Want in het tasje zit mijn telefoon, leesbril en verder wat onbelangrijke zaken. Wonder boven wonder is alleen mijn bril kapot. Mijn telefoon is nog heel. Opluchting volgt en Alex biedt zelfs nog aan een nieuwe bril te betalen. Wat echt niet nodig is, want het is een goedkoop brilletje en toe aan vernieuwing. Er ontbrak al een pootje. Zelf moet ik er eigenlijk ook erg om lachen. Niet zo handig om mijn tasje zo op de stenen te leggen!
Vandaag zijn we met een klein clubje, worden hartelijk ontvangen en krijgen ook nog een door baan manager Pieter beschikbaar gestelde Regthuysbal waarmee we een fles wijn kunnen verdienen. Voorwaarde, zo vertelt Ger Laan: met deze ene bal speel je alle 18 holes uit. Zelf speel ik graag met mijn eigen balletjes, maar vindt het zo’n leuk idee dat ik toch besluit met het geschonken balletje de baan in te gaan. Dat loopt voor mij goed af: niet alleen omdat ik met maar liefst 38 punten binnenkom (handicap weer verlaagd, nu naar 13.0), maar ook omdat niemand anders van onze club van het begin tot het einde dezelfde bal in de baan kan houden.
Ondanks de droogte in Nederland ziet de baan er groen uit. De greens zijn fantastisch. In combinatie met de lengte van de baan – ik lig bij een groot aantal par 4’s met twee slagen op de green – is deze baan voor mij een perfect te spelen baan. Met mijn flightgenoten Annette de Jong en Alex de Vries hoeven we nauwelijks te zoeken, we lopen lekker door en houden het heel gezellig. Alex heeft af en toe niet in de gaten dat hij bij de rode tee moet stoppen om ons te laten slaan wat resulteert in een paar blauwe plekken op mijn enkel. Maar ook dat mag de pret niet drukken. We spelen alle drie niet onverdienstelijk, verbazen ons af en toe wel over een verdwaalde golfer die tussen de eerdere flight en die van ons loopt. Dat maakt dat we af en toe moeten wachten. Maar ook dat mag de pret niet drukken.
Op het terras is het goed toeven, we worden door de aardige dames van de bediening verwend met o.a. een amuse en een hoofdgerecht (keuzen we zelfs uit vijf gerechten).
Toch nog even een tip voor het geval we in de toekomst weer op Regthuys mogen spelen: de kleedkamers zijn erg gehorig. Je verstaat letterlijk álles wat in de naastgelegen kleedkamer gezegd wordt!
Marijke Brouwers
Regthuys - de uitslag
Het waren ideale omstandigheden op Regthuys: schitterend weer en een baan in topconditie. Dat was in de scores terug te zien. Van de 23 deelnemers waren er 14 die 30 of meer stablefordpunten binnen brachten. Marijke Brouwers liet in de A-groep zien wie daar momenteel de lakens uitdeelt en in de B scoorde Toussaint Kluiters bijzonder goed. Eric Venghaus liet wederom een monsterscore noteren.
A-categorie plhc stbf
1. Eric Venghaus 13 39
2. Marijke Brouwers 14 38
3. Leo van de Ruit 14 36
4. Jolanda Swart 13 34
5. Alex de Vries 11 33
6. Léon Klein Schiphorst 15 30
7. Helene Wiesenhaan 14 29
8. Charles Taylor 16 23
B-categorie
1. Toussaint Kluiters 18 37
2. Henri van der Steen 15 35
3. Michiel van Kleef 26 35
4. Ger Laan 21 34
5. Hannie Verhoeven 21 34
6. Ruud Taal 24 32
7. Hans Botman 29 32
8. Andy Houtkamp 18 30
9. Peter Keijzer 24 29
10. Annette de Jong 18 28
11. René Brouwer 21 26
12. Lex Hiemstra 21 25
13. Roland Reinders 17 22
14. Paul Boehlé 25 21
15. William Wollring 26 NR
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!