Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
10.08.2022
“De dag die je wist dat komen zou”. Donderdag 18 augustus mocht ik op Houtrak aantreden in de kwartfinale van de matchplaycompetitie tegen Willem Schouten. De match was eerst nog uitgesteld omdat Willem iets te fanatiek aan een tennistoernooi had deelgenomen; zijn rugkwetsuur was voldoende hersteld. Henri, die tegen de winnaar van onze wedstrijd gaat spelen, vroeg me eerder die week of ik dacht een kans te hebben. “Natuurlijk. Als hij een off-dag heeft en ik een topdag, maak ik een piepklein kansje….” Dacht ik optimistisch. Nee dus.
Willem kwam goedgemutst aan op Houtrak, de achterbak vol geleende clubs die weer terug moesten. Na het inslaan bleek op hole1 dat de baan hier en daar veranderd wordt (de 1e bunker lag opeens links) en er was zelfs een soort wintergreen. Willem nam al snel een voorsprong en bouwde die gestaag uit met fraaie en steady lange afslagen en degelijke tussenslagen. Pas op de 4e hole kon ik een ‘even’ op de kaart noteren en op hole 6 zelfs een plusje.
De enige reden dat ik niet bij de turn al van de baan was geslagen, is dat Willem regelmatig punten verspeelde in de bunker. En die wist hij vaak te ‘raken’. Houtrak heeft, zoals helaas steeds meer banen, van dat steenzand in plaats van fijn zand, waarvan je de bal dus moet af slaan, in plaats van door de bal. Maar dat en ook een verfrissend regenbuitje kon Willem niet uit balans brengen en nadat de winst op hole 13 binnen was, noteerde hij op hole 15 (een lange par 4 naar het clubhuis) zelfs een birdie. Mooi man!
Op hole 16 lonkte het Texels Skuumkoppe op het terras, dus waar wachtten we nog op? Ik wens Henri en Willem veel plezier op De Hoge Kley voor hun halve finale! Daar had ik graag gestaan.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.