Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
01.07.2022
John Dekker is een oplichter. Ja, wel de schattigste, liefste en leukste oplichter van de NVGJ, maar toch. Vertrouw ‘m niet, die sluwe vos uit Pijnacker. Hij gebruikt verschillende tactieken voor zijn opponentenondermijning. De verhalen zijn altijd prachtig en ontwapenend. Uiteraard had hij tegen zijn vrouw gezegd dat hij wel weer snel zou terug zijn vandaag. ‘Want jij bent zo goed dat we na een hole of tien wel klaar zijn…’
Ok, John. Tuurlijk John. Je krijgt dertien slagen mee en staat bovenaan de B-groep in onze club terwijl ik ergens onderaan de middenmoot bungel. Maar goed. Nee, nee, John was er echt van overtuigd. Hij sprak Hans Terol toevallig die ochtend en tegen hem had hij ook al zijn onvermijdelijke capitulatie aangeboden. Hans had m nog moed proberen in te praten. Maar ja, kansloos verhaal natuurlijk…
Vervolgens deed John op de baan zijn best om me nog meer zand in de ogen te strooien. Ik begon goed aan ons potje op zijn thuisbaan Delfland. Stond na acht holes 2 boven de baan en vier up. Het leek zowaar weer even of ik kon golfen. Wat doet John vervolgens op de green van hole negen, waar hij uiteraard weer een slag krijgt en ik voor het eerst een beetje liep te klooien. Hij laat zijn elektrische karretje vol gas de plomp in rijden terwijl ik me probeer te concentreren op de putt. En doet vervolgens net of hij niks in de gaten heeft als zijn hele set met dure clubs en andere spullen het riet in verdwijnt.
Naief als ik ben ren ik meteen achter die kar aan om zijn spullen te redden. Dat karretje blijft maar racen terwijl ‘t ding al in het water ligt en ik til me een breuk om te redden wat er te redden valt. John kijkt een beetje bedremmeld en bedankt me voor het reddingswerk. Maar holed wel totaal onaangedaan zijn putt en wint zijn eerste hole van de dag.
De comeback is ingezet en ik begin door te hebben hoe ver deze man gaat om een goede golfmaat uit zijn evenwicht te brengen. De tweede negen wordt vervolgens een tranendal met Johnny die alle registers open gooit. Hij speelt de hele wedstrijd al steady bogeygolf en pakt hole naar hole terug. Onderwijl mooie verhaaltjes vertellend over hoe vervelend deze hole die nu komt toch weer is voor iemand met zijn beperkte lengte. Bij de overigens prachtige par vijf veertiende garandeert hij zelfs dat hij die gaat verliezen. Dat is namelijk zijn minst favoriete hole en helemaal op mijn lijf geschreven.
U raadt het al: ik sla een bal in de plomp en John maakt par. De wedstrijd staat allsquare.
Fragiele golfziel als ik ben geef ik inmiddels niet meer veel voor mijn kansen. John heeft plots haast met het afslaan, huppelt als een jong veulentje naar de volgende tee. Uiteraard nog even vermeldend dat hij echt niet begrijpt hoe hij die par vijf heeft kunnen winnen.
Hoe ik het voor elkaar kreeg in deze psychische druk nog een fatsoenlijke bal te slaan is een van de raadsels van onze mooie sport. Maar het lukte zowaar. Ik maak twee parren achter elkaar en John met zijn beide bogeyputtjes op een haartje. Ik red het vege lijf en mag door naar de volgende ronde.
Maar uiteraard ik John nog niet uitgetoverd. Hij verzekert me eerst dat hij eigenlijk maar met 1up verloren heeft want hij won de laatste hole toch. En als ik hem later mededeel dat het de bedoeling is dat de verliezer een verslag tikt roemt hij mijn ongeëvenaarde schrijfstijl die hij als gesjeesde fotograaf toch nimmer kan benaderen. Vertaling: John heeft geen zin een stukkie te tikken.
Nou, John. Hier is het stukkie. Ik hoop dat je ‘m kan waarderen. Groeten van Willem, kanjer. Want dat ben je natuurlijk wel. Een moordgozer. Maar de volgende keer duik je zelf maar in het water achter je clubs aan.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.