Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
25.06.2021
Amsterdammers zijn sowieso een ietwat dubieuze menssoort. Ze denken dat ze het enige plekje in ons land bewonen dat ertoe doet en steken dat dan ook niet onder stoelen of banken. Erger nog is dat ze slechts bij hoge uitzondering te verleiden hun dierbare habitat – een soort vijf eeuwen geleden ingedut openluchtmuseum - te verlaten. In geval van die Mansoor kwam hij zelfs bij mijn bruiloft pas uren nadat de voltrekking was voltooid, aankakken. Toen het eten en drinken begon stond hij ineens vooraan. U begrijpt, met dat sujet was nog een appeltje te schillen.
Genoeg gekheid nu. Amsterdammers zijn natuurlijk vreselijk maar Paul is wel een hele goede vriend. Bij die vriendschap hoort de nodige humor en sarcasme. Vandaar deze met ironie volgestopte eerste alinea’s en het nodige borstgeklop vooraf aan onze wedstrijd. Paul was enorm in vorm, verzekerde hij. Ik ging er vast en zeker aan geloven. Uiteraard, zuigertje als ik -heel soms- ben, liet ik mij ook niet geheel onbetuigd.
Gek genoeg wilde Paul wilde toch liever op Houtrak spelen dan op zijn eigen Waterland. Daar achtte hij zich namelijk kansrijker. Dus werd het Houtrak. En het moet gezegd, hij begon voortvarend. Hij won meteen de eerste hole en stond vrij snel twee up. Dat bleef lang zo. Moet imponerende drives en goed spel hield hij zich - voor een Amsterdammer – uitstekend staande.
Bij het begin van de tweede negen werden de rollen omgedraaid maar naar wat geklooi van mijn kant stonden we voor de afslag van de prachtige par 3 dertiende weer gelijk. Het spel was waarlijk op de wagen. Helaas voor Paul, echt de meest sympathieke tegenstander die je kan treffen, ging er daarna het een en ander mis bij hem. En tot mijn eigen verbazing ging er van mijn kant een putt van een meter of zes in op zeventien. Het was voorbij.
Paul wel teleurgesteld maar had drie klappen later wel een putt voor birdie op de par vijf achttiende. Dat typeert hem. Altijd vol gas naar het volgende hoogtepunt. Een eigenschap die ik graag van hem meeneem in de rest van het toernooi. Zo leuk als met die ‘achterlijke Amsterdammer’ zal het niet elke keer zijn. Maar we gaan een poging wagen.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.