Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
29.01.2024
Een prachtig indrukwekkend document is het geworden; Something Els. De nieuwe documentaire van Pamela Sturhoofd en Jesssica van Tijn over de erfenis van de politica Els Borst. Op haar sterfdag 8 februari zal hij op TV worden uitgezonden bij BNN/VARA. Het is dan tien jaar geleden dat zij in haar eigen woning in Bilthoven werd omgebracht.
Veel waardering en respect klonk er in het applaus en de respons na de besloten voorvertoning van Something Els. Vanuit de familie van Els Borst, de D66-politici en de artsen die in de documentaire aan het woord komen, en andere genodigden. Dat was afgelopen zondag 28 januari in de Balie in Amsterdam. Pamela had me daarvoor uitgenodigd na ons eerdere sparren over de film.
Langs de lijn van haar drijfveren, passie en daden hebben de makers Els Borst neergezet als arts in de politiek. Als minister van Volksgezondheid heeft zij een erfenis achtergelaten, waar veel mensen waarschijnlijk geen weet van hebben.
Maar liefst honderd wetten heeft ze gemaakt waardoor de zorg beter werd en de preventie tegen ongezond leven toenam. Maar ook liet ze medicijnen (aids) ontwikkelen en liet ze gecombineerde medische behandelingen (hart-longtransplantatie) toe, waarvoor nog geen regels waren.
Diverse artsen komen in de documentaire aan het woord, die de flexibiliteit van Els Borst roemen. En vele patiënten die zeggen hun leven aan haar te danken te hebben. D66-kopstukken spreken over haar gedrevenheid, accuraatheid, maar ook over haar humor en welsprekend.
Ook is er kritiek. Oud-voorzitter van de enquêtecommissie Rob Oudkerk hekelt de starre houding van Borst tijdens de Bijlmer enquête. En politiek adviseur Carla Pauw van D66 uit haar kritiek op de communicatie van de partijleiding rond de dood van Els Borst.
Ik vond het een voorrecht bij de première aanwezig te mogen zijn. Aan alle NVGJ-leden zeg ik; ga hem kijken 8 februari. Pamela heeft hier samen met Jessica weer een prachtig product afgeleverd.
Na de vertoning moest ik trouwens nog even terugdenken aan de feestavond tijdens de laatste Nations Cup in Italië waar Pamela met Andre Hazes’nummer ‘Leef’ de gasten op de tafels kreeg en zelf ronddanste.
“Wat doet zij eigenlijk?’, vroeg iemand uit het Duitse golfteam. ‘Zij maakt serieuze tv-documentaires’’, kreeg hij als antwoord. De man kon het bijna niet geloven.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!