Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
21.08.2022
Stippelberg - het verslag
De dag dat we op golfbaan Stippelberg spelen wordt door mij altijd direct in mijn agenda geblokt. Werk of geen werk, geblokt staat ie daar dan wekenlang. Een prachtige baan met zoveel verschillende en uitdagende holes (en bunkers), die wil je gewoon niet missen. En met Marijke als ideale gastvrouw natuurlijk!
Een aantal jaren geleden had ik de eer als eerste de MABARA-schaal te winnen, dus ik reed met een mengeling van vertrouwen en ‘druk op de schouders’ richting Bakel… Voor de zekerheid stopte ik nog een paraplu in mijn tas en een wat dikker jasje, want vanaf dinsdag 16 augustus zou het behoorlijk gaan afkoelen in Nederland en werd er zelfs regen voorspeld. Maar Bakel bleek nog niet aan afkoeling te willen denken, sterker nog de temperaturen kwamen boven de 30 graden. Mijn paraplu bleek wel ideaal om geen acute zonnesteek op te lopen!
Mijn flightgenoot Annemart was er duidelijk ook van overtuigd geweest dat de weersvoorspelling betrouwbaar was, waardoor zij elegant gekleed ging in een zwarte lange broek en bijpassende zwarte polo. Alleen al bij de aanblik kreeg ik het nog een beetje warmer… Jolanda, onze andere flightgenote was zonniger gekleed maar zij viel weer op door haar zeer hippe, blauwe gewatteerde golftas, die opmerkelijk veel weg had van een ski-jas… Op mijn vraag of ie ook waterdicht was kreeg ik het logische antwoord: “Ik zou het niet weten, vond hem vooral heel mooi!”. (En dat is ie ook!)
Terwijl ik de wedstrijd begon met 3 parren en een birdie, bleek dat Annemart zichtbaar nog moest wennen aan haar eigen clubs die na een vakantie op Aruba – waar de clubs nooit waren aangekomen – nog drie weken lang zonder haar de wereld hadden rondgereisd. Vlak voor de wedstrijd Stippelberg werden ze plotseling thuis afgeleverd. Maar het weerzien oogde nog wat onwennig. Regelmatig klonk het: ‘JA JÉÉÉZUS!’, en ik weet zeker dat er binnen de NVGJ niemand mooier “JA JÉÉÉZUS” kan roepen bij een slecht geslagen bal dan Annemart. Dat komt er namelijk zo oprecht geïrriteerd uit dat ik het gedurende de wedstrijd steeds gekker begon te vinden dat Hij/Zij maar niet naar haar leek te luisteren…
We kregen het alle drie warmer en warmer en onze gezichten kleurden roder en roder. In de verte zag ik een buggy aan komen rijden en riep verheugd: ‘Ze komen ons water brengen’! Maar tot onze grote schrik zagen we dat Fred Sochacki was opgehaald, omdat hij zich tijdens de wedstrijd plotseling niet lekker voelde. Jolanda en ik kropen vanaf dat moment nog wat vaker onder onze paraplu en Annemart drukte haar zwarte cap steeds steviger op haar hoofd. (Na afloop bleek dat Fred — zonder pet en paraplu — te veel last had gehad van de warmte maar wel zelfstandig naar huis had kunnen rijden).
Op hole 15 leken we wel drie ijlende vrouwen toen we hardop over ons eerste drankje na afloop begonnen te fantaseren: “Oh, nog even en dan neem ik een groot glas rosé”, “Of een koud biertje”. “Nee, ik begin met een heel grote Gele Peter!“ Ondanks die afleidende mijmeringen en de verzengende hitte bleef ik scoren en hielpen de gemeende complimenten van mijn flight-genoten om mijn vorm vast te houden.
Annemart brulde op hole 18 nog 1 x voluit: “JA JÉÉÉZUS” en toen wist ze zeker dat ze het Kostertje had gewonnen, Jolanda was vol vertrouwen dat ik had gewonnen en tegelijkertijd totaal verbaasd dat zij zelf ook een heel prima 30 score had weten te behalen. Uit handen van Henri kreeg ik de mooie opgepoetste MABARA-schaal en van Marijke de zak met traditionele worstenbroodjes.
Het was kortom weer een heerlijke middag in Bakel en het bleef er nog lang warm…
Pamela
Stippelberg - de uitslag
Marijke Brouwers moest op haar eigen baan De Stippelberg in de A-categorie Pamela Sturhoofd voor laten gaan. In de B scoorde Anna van Lennep weer eens goed, al maakte gast Dave Mansoor, de broer van Paul, de meeste stablefordpunten.
A-categorie plhc stbf
1. Pamela Sturhoofd 16 38
2. Marijke Brouwers 15 34
3. Jolanda Swarrt 15 30
4. Willem Schouten 11 29
5. Friso Leunge 14 23
6. Alwin de Rijke 21 20
7. Fred Sochacki NR
B-categorie
1. Dave Mansoor (gast) 37 38
2. Anna van Lennep 29 37
3. Ron Buitenhuis 21 33
4. PAUL MANSOOR 27 32
5. Henri van der Steen 19 30
6. Eric Venghaus 17 29
7. Kees Pijnappels 22 29
8. Onno Hansum 35 29
9. Hannie Verhoeven 23 26
10. Paul Boehlé 30 23
11. René Brouwer 26 20
12. Annemart van Rhee 21 19
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.