Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
23.07.2021
We zitten op het terras van de GC Rozenstein te Wassenaar. De schemering meldt zich, het is heerlijk weer en we praten wat af. Taco en ik hebben het over van alles en nog wat. Veel privé ook, waarin kinderen en kleinkinderen flinke hoofdrollen spelen. Hun toekomst is van belang, daarom draait toch alles in het leven, vinden we. Och natuurlijk, onze eigen mooie diva’s, die doen er uiteraard ook zeer toe, jawel!
Taco en zijn gade zijn net terug van een vakantiereis waarin cultuur en ontspannen tafelen, om maar eens wat te noemen, rijkelijk werden geconsumeerd, vrienden werden bezocht en veel nieuwe energie kon worden getankt. Frankrijk, Italië en Duisland passeren tijdens de enthousiaste voordracht van Taco, de revue, met bijzonder accent op het bezoek in de regio Triëst, Venetië en Ravenna. Kunstgeschiedenis- liefhebbers onder ons weten over deze historische prachtplekken bibliotheken vol te verhalen. Daar hoort Taco zeker bij, zo blijkt.
We willen nog veel langer blijven zitten natuurlijk na ons partijtje matchplay maar ooit leerde ik dat je altijd op het hoogtepunt dat wordt beleefd, je moet stoppen. En dat hoogtepunt bestond uit een zalig bordje gamba’s met mango- chutney, koriander en oestersaus, vergezeld door een ijzer-gevlochten mandje vrolijke goudgeel gebakken frietjes. Op het wat verder zuidwaarts gelegen De Haagsche, heb ik zoiets verrukkelijks nog nooit gehad, maar wellicht komt dat nog.
Wijntje en koffie toe en met een 2-0 zege op zak (all-square nog na 16e hole/ spannend dus!) namen we afscheid en keken we alweer uit naar een nieuwe altijd weer waardevolle ontmoeting, vrijdag op Sluispolder te Alkmaar.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!