Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
15.06.2020
De eerste Duca del Cosma experience in Breukelen, met deelnemers van de NVGJ is achter de rug. Het was leuk, ontspannend én gezellig op Pebble Beach. De flight-foto hangt inmiddels — als eerste — aan de Wall of Fame naast de simulator. Wie nog twijfelt, doe het wel, zo laten de deelnemers weten. Er kan nog worden ingeschreven bij Madelon via info apenstaartje nvgj punt nl
Winnaar Andy maakte een verslagje, de foto’s zijn van Ruud Taal. Onderaan is de column te lezen van Andy over Duca del Cosma, die twee jaar geleden verscheen in Golfers Magazine.
Nepgolf?
Het is altijd een feestje om bij de familie van Wezel te komen. Zeker in dat prachtige nieuwe pand in Breukelen. Twee jaar geleden mocht ik kennis met ze maken en was toen al onder de indruk van hun kennis en kunde, maar vooral ook de gastvrijheid en het enthousiasme van Caroline is aanstekelijk en oprecht.
Toen we de uitnodiging kregen om op een simulator te komen golfen had ik duidelijk mijn bedenkingen. Een beetje op een scherm slaan en dan maar denken dat je het goed doet want je weet toch niet hoeveel tegenslag je bal krijgt onderweg. Maar op deze mooie maandagochtend toch maar de stoute golfschoenen aangetrokken, Duca de Cosma’s uiteraard. En daar stonden we in de ontvangsthal van dit fraaie pand opeens uitleg te krijgen van de man die dit moois geregeld had, Ruud Taal.
Ik zal het maar meteen verklappen, de thuisblijvers hebben ongelijk. Het is leuk,
uitdagend en net echt. Ondanks het feit dat we steeds op 1 plaats stonden kreeg Madelon het voor elkaar om een stok kwijt te raken, wordt er nog steeds gezocht naar een teetje van William en had ondergetekende de lachers op zijn hand vanwege mijn buggy met toebehoren die ik meegenomen had. Het was dus leuk, als gezegd en dat had niet alleen te maken met de overwinning die ik in mijn zak mocht steken. 15 punten na 9 holes op Pebble beach was voldoende voor de winst. Pieter Landman en Madelon volgden op 12 punten en William met 3 keer water op de 8 e hole eindigde met 11 punten.
En ik kan alleen maar grote dank uitspreken aan de familie van Wezel die het toch maar voor elkaar hebben gekregen om een failliet schoenenmerk vanaf 2013 zo op te stuwen in de vaart der volkeren dat ze zelfs Corona wisten te overleven en sterker nog, een filiaal in de VS gaan openen. Een felicitatie waard en mogelijk ook, zoals wedstrijdleider Willem van den Elskamp suggereerde, een NVGJ-reisje waard.
Ik weet dat er NVGJ’ers zijn die op de centjes moeten passen, zeker in deze voor zzp’ers dramatische tijden. Maar voor hen is er toch een mogelijkheid om de mooie Duca’s aan te schaffen. Namelijk in de outlet store in Alkmaar aan de Laat. Echt de moeite waard.
Caroline en Frank, hartelijk dank voor de golfervaring in de Duca-experience.
Andy H
De column van Andy, in 2018 verschenen in GM:
Schoenfetisjist
Zo af en toe lees of zie je iets dat vragen oproept. Ik had dat toen ik reklames zag van een mij onbekend schoenenmerk Duca del Cosma. Ze werden sponsor van het KLM open, zo lieten commercials op Ziggo golf weten. Waarom en wat zit daar achter? En zo zat ik op een mooie woensdagochtend in het pittoreske Vreeland bij de familie van Wezel, eigenaren van Duca.
Frank is al jaren actief in de schoenenhandel. Zo was en is hij nog steeds oprichter en eigenaar van Hi Tec, een wat lompe schoen voor de gewone golfer. Maar aan de Vecht gingen mijn ogen echt open. Die kistjes van Hi-Tec waar ik ooit op gegolfd heb waren schoenendozen in vergelijking tot de prachtige golfschoenen die ik daar onder ogen kreeg.
Nu moet u weten dat ik gek op dure schoenen ben, ik koop het liefst Van Bommel, maar wel in de uitverkoop, want persoonlijk vind ik 200 euro voor een paar stappers te veel geld. De schoenen die ik nu te zien kreeg deed het kwijl uit mijn mond lopen. Italiaanse, schitterend afgewerkte schoenen die je ook “gewoon” kunt gebruiken. En allemaal in Europa gefabriceerd. Maar wel tussen de 150 en 220 euro.
Frank, een zeer vitale man uit 1941, hoeft niet meer te werken. Niet vanwege zijn leeftijd en niet vanwege het geld, is mijn aanname. Maar waarom dan toch die drang om een totaal onbekend schoenenmerk op de markt te brengen en tot een succes te maken? Hij zou gefrustreerd raken als hij niet tussen schoenen zou zitten, zo zei hij. Tja, het moet je hobby maar zijn. En toch begreep ik wat hij bedoelde. Zelf heb ik een korte periode bij Nike gewerkt en weet wat het is om merkverslaafd te zijn. Datzelfde gevoel kreeg ik in die werkkamer tussen vele schoenen, en eerlijk is eerlijk, het ene paar nog mooier dan de ander.
Maar toch denk ik dan, man ga lekker genieten van je kinderen, je kleinkinderen en ontzettend vriendelijke vrouw. Nu ben je alleen maar bezig met je zorgen te maken of dat ene mooie ontwerp wel aanslaat en hoe je je mensen kunt betalen elke maand. Natuurlijk kan hij veel leuke dingen doen die de meeste stervelingen niet kunnen doen. Als je hobby Southend United is, een voetbalclubje uit de lagere regionen in Engeland en je daar heel regelmatig naar toe gaat, heb je niets te klagen. Dat doen ze ook niet, moet ik zeggen, Caroline en Frank leven een mooi leven dankzij en soms ondanks de schoenen. Op het KLM open waren ze duidelijk aanwezig. Ze zullen moeten opboksen tegen de grote merken zoals David tegen Goliath of zoals Frank het zei: Zoals de Vietcong tegen grootmacht VS. Gelukkig gebruiken zij met Duca del Cosma heel wat vredelievender wapens. Een mooie schoen.
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.