Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
19.07.2023
Ik had er zin in, was nog nooit op deze baan geweest en het is altijd leuk om een nieuwe baan te spelen. We sloten aan na de dameswedstrijd en binnen 4 holes stond ik al drie up. Dat ging lekker!
Fred had wat moeite met zijn drives, ze vlogen allemaal naar rechts het struweel in. Wat was hier aan de hand. Tot aan de turn was het stuivertje wisselen, soms halfden we een hole, Fred won er een terug en na 9 holes stond ik nog 2 up.
Toen kwam de ommekeer bij Fred, het lek was boven. Een rustigere achterzwaai, dat was het. Bij mij ging het daarna wat minder, bunkers hadden een enorme aantrekkingskracht (note to self: neem eens een bunkerlesje!) en ook ‘water’ zit tussen mijn oren, dus daar verdwijnt ook nog wel eens een bal in.
Na 16 holes stonden we all square. Op de lange par 3 17e vond de drive van Fred de bunker. Mijn drive lag keurig links, vrij baan naar de green, maar daar kwam de aantrekkingskracht weer om de hoek kijken en met mijn tweede slag lag ik in diezelfde bunker. Fred legde de bal 1 meter naast de pin en ik ben nooit meer uit die bunker gekomen, 1 up voor Fred. Op de par 4 18e kreeg ik mijn laatste slag mee (van de 12, jawel), dus nog een kans. Prachtige drives van ons allebei vlak voor het water dat dwars over de fairway liep. Fred easy eroverheen en ik, sukkel, sla de bal in het water. Lang verhaal kort, niet eens een kans om te halven, Fred wint 2 up.
Toch heb ik een goed gevoel, lekker gespeeld en het was fantastische middag op een heerlijke baan. Gezellig, zoals het hoort in ons cluppie. Na afloop hebben we op het mooie terras onze dorst gelest met typisch Duitse Flammkuchen erbij.
Daar kwamen ook de gesprekken.. En dan leer je nog eens wat, bijvoorbeeld dat José, de vrouw van Fred al 30 jaar babs (buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand) is in de regio Denekamp/ Oldenzaal en dat zij in die jaren honderden stellen in de echt heeft verbonden. Soms komt zij nog wel eens iemand tegen van toentertijd, soms gescheiden maar ook vaak in het bezit van kinderen en zelfs kleinkinderen, hoe leuk is dat? Ik hoorde dat je tegenwoordig ook acteur Dirk Zeelenberg kunt inhuren als babs. Daar moet je dan wel 4.000 euro voor over hebben, heel misschien, maar tegen niemand verder vertellen, doet hij het ‘voor jóu’ voor 3.500!
Ook leerde ik dat je voor een dagje Efteling met 6 personen toch gauw 330 euro kwijt bent en als je geluk hebt hoef je maar een half uurtje te wachten voor de achtbaan. Maar eerlijk is eerlijk, er zijn blijkbaar prachtige nieuwe attracties bijgekomen. Dus toch de moeite waard.
Het was een perfecte dag.
Dank, Fred, voor de uitnodiging en de gezellige middag en veel succes bij het vervolg van deze Matchplay tegen Sonja!
Madelon
Met trots kan het organisatiecomité de definitieve datum presenteren voor het Charity Golftoernooi t.b.v. De Stichting Sintvoorieder1, gesponsord door Zorg Vastgoed Management BV. En wel op dinsdag 13 mei 2025. Golfcentrum De Hoge Dijk stelt hiervoor belangeloos haar golfbaan beschikbaar! Het toernooi is een vurige wens van onze gewaardeerde sponsor Eric Venghaus die de stichting een warm hart toedraagt. De stichting zet zich in om kinderen die in verborgen armoede leven op pakjesavond toch een presentje te kunnen geven. Daarvoor is geld nodig. De volledige opbrengst gaat, na aftrek van kosten, naar de stichting. Alle medewerkers zetten zich vrijwillig in om dit toernooi tot een succes te maken. Wij vragen onze leden deze flyer onder de aandacht te brengen van hun netwerk. Wellicht bevinden zich daaronder geïnteresseerden in dit evenement. Elke flight is welkom! Het organisatiecomité
Ons gewaardeerde lid Sonja van de Rhoer mocht na een overwinning in de voorronde in Turkije deelnemen aan de finale van de Turkish Airlines World Golf Cup, uiteraard in Turkije. Ze speelde onder meer met ex-voetballer van Paris Saint Germain uit Kameroen en een Mongoliër, die danslesjes gaf tijdens het wachten bij de teebox. Hoe leuk kan golf zijn? Lees HIER over de avonturen van Sonja op de prachtige banen bij het Gloria Serenity Resort. Dit artikel werd eerder geplaatst in het Nationaal Golf Magazine.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.