Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
17.08.2023
Verdorie, direct de eerste bal al buiten de baan. Dat begint lekker. Maar op deze par 5 nog een dubbel bogey om de hole alsnog te delen is lekker. Kansje laten liggen Sonja. Op hole 2 (par 4) maakt ze met een prachtige par duidelijk wat haar plannen zijn, maar de birdie van haar opponent op hole 3 (par 3) gooit roet in het eten. Er knakt wat bij Sonja en ze levert de volgende 4 holes in om hole 8 vast te stellen dat het daar dan eindelijk moet gebeuren.
Per slot van rekening krijgt ze 4 slagen (op de holes 8, 9, 11 en 16) mee en het kwartje kan nog haar kant op vallen. Maar verder dan een gedeelde hole komt ze op deze lange par 4 niet. Daarbij moet worden vastgesteld dat schrijver dezes weigert om fouten te maken en een gedegen potje golf op de fairway en green legt.
Toch is het duidelijk niet de dag van Sonja waarvan we weten dat ze op alle golfbanen in Europa haar mannetje staat. Haar verklaring; lang niet gespeeld, oppassen op de kleinkinderen en dan nog dat horrorverhaal over haar Boudewijn, die behoorlijk in de lappenmand zit, intensive care perikelen achter de rug heeft en zelfs met een reddingshelikopter van Terschelling gehaald moest worden, terwijl hij samen met Sonja wilde genieten van Oerol en nu dus nogal kwakkelt. Ik zou zeggen Boudewijn, kom op, kop op, zet de schouders er weer onder. Zo’n uitstekende golfer als jij willen we ook straks tijdens onze tweedaagse op Texel graag weer zien meespelen.
Terug naar de wedstrijd, Sonja spartelt nog wat tegen en doet wat ze kan, maar kan niet verhinderen dat op hole 13 het doek valt; 6 & 5. Natuurlijk spelen we gezellig verder, genieten van de rust op de baan en de Kaffee mit Kuchen op het terras. “Wil jij even ’n stukkie tikken”, vraagt de lieverd voor ze weer in de auto stapt.” Natuurlijk schat, bij deze.
Fred
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!