Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
06.06.2022
Westhof vs De Boer 3&2
(Matchplay 2022 - 2e Ronde)
Een paar dagen ervoor had Louis nog ruimhartig aangeboden ons treffen op de Veluwse te spelen. Maar diverse golfende vrienden verklaarden mij voor gek als ik de baan in Beetsterzwaag zou laten liggen. Te mooi. Nu wilde het toeval dat we eerste pinksterdag een familiedag hadden in Sneek. Waarmee één rit naar het Noorden volstond. Nou, ik werd niet teleurgesteld: wat een prachtige baan en wat een natuur. Zowel in het bos, als er buiten. Waterpartijen met waterlelies, enorm veel vogels. Wat een voorrecht als dat je homecourse is.
Louis stond me op te wachten om samen in te slaan en wat te putten. De marshal die
toekeek, zag mijn oefenputts vallen en die van Louis steeds net langs gaan. ‘Die kun je wel hebben’, grapte hij. Louis speelde samen met mij van rood, voor de gezelligheid. Maar daarmee werd het klasseverschil ook direct duidelijk. Wat een lengte. Zelfs op een par 5 ligt hij met 2 slagen op de green. Waar ik er toch echt (minstens) 3 nodig heb. Na hole 4 stond hij dan ook 3 up.
Maar daarna kwam de voorspelling van de marshal uit; vele holes miste Louis zijn putts, waardoor ik kon terugkomen naar 1 down op hole 13. Helaas ging de afslag van 14 tussen de waterlelies en hield Louis zijn hoofd koel. En bleek hij op ook beter uit heidestruikjes te slaan dan ik. Zo eindigden we 3 up op na hole 16. Geen schande, leek me.
Tijdens het lopen ontdekten we al dat we twee keer vakgenoten zijn geweest; journalist en woordvoeder. Genoeg om ervaringen uit te wisselen op het terras en tijdens het eten. Landelijke krant of sterke regionale krant, ministers of wethouders, het maakt weinig verschil. Een prachtige dag en gezellige afsluiting. En één ding is zeker; 8 september op Lauswolt ben ik er bij!
Elaine de Boer
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!