Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
29.08.2023
Het bleek haar beste dagresultaat ooit!
Om elkaar een beetje in het midden van het land te treffen kozen we De Kroonprins in Vianen als uitvalbasis voor onze maychplaywedstrijd. Omdat Helene nog last had van een enkelbandblessure maakte we het rondje in een buggy. Handig want de afstanden tussen de holes waren vaak lang en omdat niet alles even duidelijk stond aangegeven ook nog wel wat extra afstand afgelegd. Maar in een buggy: geen probleem. De stuurmanskunsten van Helene werden wel steeds enthousiaster, maar gelukkig zit er een dak op de buggy en heb ik een stevig hoofd…
Verschil in handicap tussen ons is groot: 21.4 / 8.6 dus ik kreeg, omdat Helene besloot vanaf geel te spelen, 8 slagen mee. Dat lijkt veel maar als je ziet wat voor kanonskogels Helene kan afschieten: wow fantastisch, echt ook voor mij genieten. Toch had ook ik zeker geen slechte start en hielden elkaar aardig in evenwicht. Na 9 holes was het all square en en passant werden we twee keer door een 4 bal doorgelaten omdat we door ons spel en de buggy het tempo er wel inhielden.
Onze mooie NVGJ jasjes vielen ook op, dus na wat toelichting had ene Willem (ben alweer zijn achternaam vergeten Helene) het verzoek om toch zeker in het ‘stuk’ genoemd te worden. Ook na hole 9 bleef het spannend, meer dan 1 up werd het t/m hole 17 niet voor een van ons .
Na hole 17 stond Helene 1 up maar ik had een extra slag op hole 18 dus nog steeds kans om er iets extra’s uit te slepen. Maar mijn slagen liepen niet op 18 en Helene nam juist wat extra risico wat fantastisch uitpakte dus heel spannend werd de laatste hole niet meer. 2 up voor Helene! Super gespeeld!,
En hoe super bleek wel toen duidelijk werd dat ze 41 stablefordpunten met een dagresultaat van 4,4 had gescoord. Tja dan voel ik me eigenlijk ook gewoon winnaar om tot hole 18 tegenstand te hebben kunnen bieden. We hebben heerlijk gespeeld en gezellig nog een hapje gegeten. Een geslaagde middag, dank Helene.
Hannie
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!