Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
14.06.2024
Jaski Gallery vijftien jaar sponsor NVGJ
Oudere leden dragen haar op handen, Willy Hoogland, de altijd glimlachende, blonde wervelwind. Voor nieuwe leden kan het even wennen zijn om ‘lieverd’ of ‘schat’ genoemd te worden, maar ook dat is sponsor Willy Hoogland. ,,Ik sta onbevangen in het leven; ben van nature een blij mens'', zegt ze. En haar bevriende NVGJ’ers? ,,Dat zíjn ook gewoon schatten!''
Koffie aan de keukentafel in Egmond aan den Hoef, thuis bij Rob en Willy Hoogland. De pensioengerechtigde leeftijd voorbij, steken fysieke ongemakken de kop op. In prestaties uitgedrukt is golfen niet meer wat het was. Voor beiden geen reden om zich dan maar te verstoppen achter de geraniums. Rob schrijft en blijft schrijven. Onder meer als vaste columnist voor De Telegraaf. Zijn nieuwe boek is juist deze ochtend gearriveerd, maar wordt nog officieel gelanceerd. Willy heeft net haar Jaski Gallery in Amsterdam ‘omgehangen’, zoals ze dat noemt, voor de zomerexpositie. ,,Een flinke klus. Met vijf mensen keihard gewerkt.''
Hecht team
Willy zegt het een paar keer: ,,Ik voel mij een bevoorrecht mens. De hele dag tussen de mooiste kunstwerken, intensief contact met kunstenaars en altijd opgewekte klanten. Sommigen zijn in de loop der jaren vrienden geworden. De klanten komen overal vandaan. Leuk is ook, dat zij soms als kind al met hun ouders meekwamen.''
Sinds ook zoon Robbert in de galerie is gestapt is Jaski een echt familiebedrijf. ,,Robbert kwam hier al op z'n 15-de. Later ging hij in Amsterdam rechten en moderne Aziatische geschiedenis studeren. Naast zijjn studie werkte hij ook bij Jaski. Nu is hij mede-eigenaar en we vormen een hecht team. Moeder en zoon, dat vinden de klanten ook leuk. En je houdt veel beter feeling met een nieuwe, jonge generatie kunstliefhebbers.''
Bangkok
Jaski Gallery in het Amsterdamse Spiegelkwartier is een gevestigde naam in de kunstwereld. Jaski koopt en verkoopt werken uit de Cobra- beweging en de hedendaagse schilderkunst. Jaski is vaste gast op de internationale kunstbeurs TEFAF in Maastricht en PAN Amsterdam. Prijzen van kunstwerken variëren van 300 euro tot wel vijf ton. ,,Alle kunstliefhebbers kunnen bij ons binnen hun budget een kunstwerk vinden. Iedere klant is mij lief.''
Willy en Robbert openden kortgeleden een kleine galerie in Bangkok, Jaski Showcase. Met deze stap volgt Jaski de liefde van zoon Robbert voor Oost-Aziatische kunst en -cultuur. Robbert woont een deel van het jaar in Bangkok. Willy en Rob gaan er graag op bezoek. ,,Oost-Azië kent een heel rijke cultuur. Daar waar Europa stil lijkt te staan is deze regio enorm in ontwikkeling. Bangkok bruist. Je voelt de energie en dat is zó inspirerend'', vertelt Willy.
Kunstgeschiedenis
Willy kent uit eigen beleving wereldwijd de verschillen in cultuur en dynamiek. Ze volgde haar eerste echtgenoot op zijn carrièrepad bij Shell. Ze woonden in verschillende landen op bijna alle continenten. Van Dubai, Doha en Curaçao tot Azië. ,,Dubai was toen nog een slapend stadje in de woestijn. Hoogbouw was er niet. Om ook zelf een eigen pad te kiezen ben ik kunstgeschiedenis gaan studeren. Dat was best lastig, omdat we telkens verhuisden. Zo moest ik dat in deelcertificaten doen. Maar het is gelukt!''
In de daaropvolgende levensfase bracht haar interesse in kunst Willy bij Jaski in Amsterdam, toen nog van tennisser Tom Okker en fotograaf Nico Koster. ,,Jaski bestaat al sinds 1988. Ik begon er een jaar later; runde in feite de galerie. In 2004 ben ik samen met Robbert eigenaar geworden.''
Verwendag
De 14-de Jaski Open, 12 juli op Sluispolder, staat garant voor een heuse verwendag. Alles is tot in de puntjes verzorgd, van katoenen servetten, baancatering, een luxe aangeklede borrel en een topdiner. Willy heet spelers persoonlijk welkom, heeft aandacht voor iedereen. Ze zorgt ook voor passende geschenken en prijzen in de vorm van kunst, inclusief de verloting van een schilderij uit de galerie.
Willy Hoogland als de perfecte gastvrouw. Waar komt dit vandaan? ,,Ik ben van nature wel een pleaser. Maar niet dwangmatig, hoor'', zegt ze bijna geruststellend. ,,Als jonge meid kwam ik al in 1967 in het toerisme terecht. Ik werkte als reisleidster in verschillende vakantielanden. Best zwaar, want je staat zeven dagen per week ‘aan'. ''
Positief
,,Toch vond ik het geweldig; mensen een heerlijke vakantie bezorgen. Positief is ook dat je heel ondernemend wordt. Ter plaatse ben ik toeristische uitstapjes voor vakantiegangers gaan organiseren en dan zoek je samenwerking met lokale ondernemers. Je leert meteen de taal. Zo spreek ik goed Engels, Duits, Frans en Italiaans. Daar heb ik nu nog zoveel profijt van!''
Willy lijkt de warmte van het leven te omarmen. ,,Ik heb graag blijde mensen om mij heen. Daar word ik zelf blij van, als ik het al niet ben. Daarom is het werken in de galerie ook nog steeds zo fijn. Niemand komt chagrijnig naar een kunstgalerie. Ik houd van kunst en van kunstenaars. Dat zijn vaak heel bijzondere mensen. In ieder geval, ze zijn mij dierbaar. En andersom, zo merk ik. Het moet klikken en daar doe ik graag moeite voor.''
Charles Taylor Memorial
De altijd uitbundige gevierde Jaski Open vindt traditiegetrouw plaats op golfbaan Sluispolder in Alkmaar. Ook de golfclub van Charles Taylor. Hij overleed vorig jaar. Charles was de eerste NVGJ-president en heeft veel betekent voor de club. ,,Het zou toch raar zijn als de NVGJ op Charles’ eigen thuisbaan aan zijn overlijden voorbij zou gaan. Eigenlijk is het ook nog maar zó kortgeleden'', zegt Willy Hoogland.
De 'surprisereis', dit keer naar Spanje, zit er weer op. Sommigen stellen bleven nog iets langer, de meesten stapten maandag om 17 uur in de bus om pas tegen middernacht de golftas weer van de band op Schiphol te tillen. Het waren een paar sublieme dagen. Zonnetje, mooie banen, hier en daar een drankje, geen onvertogen woord, allemaal tevreden (hoewel niet altijd over het spel).
Natuurlijk was het spannend wie zich na dag 2 aan de top van het klassement zou nestelen. Maar alle aandacht, liefde en knuffels waren er in de eerste plaats voor Janneke Koster. Deze keer niet vanwege briljant golfspel maar vanwege een nachtelijke, onfortuinlijke val die haar een pijnlijke en opgezwollen enkel bezorgde. En veel warmte dus, als zij desondanks toch naar het terras of diner strompelde, steunend op Henk. Het was op dag 2 opnieuw zonnig maar wel een stuk frisser. Het was weer fijn spelen langs kleurige gevels. Ondanks netten langs de fairway vlogen hier en daar toch ballen richting koffiekopjes in tuinen en bij zwembaden. Op het oog bleef de schade beperkt. Bij het diner deden Ger en Rene de prijsuitreiking. Die leverde een heel andere top 3 op dan op dag 1, met Ron (mooie 34), Helene (keurige 32) en Frank van de familie Commandeur met een degelijke 31 punten. Dat maakt het klassement spannend. Op de laatste dag gaan Olga (59 punten) en Frank Maanders (58), Willem Buijteweg (58) runner up Ron Peereboom (57) en Ger (56) voor de hoofdprijzen. Voor de dagprijzen hebben ook anderen kans. Weer: zonnig, nog iets kouder.
Dag 2. De beste scores waren niet super, met 33 en 31. Onderhoud van Bellavista liet ook te wensen over, maar de zon scheen en het was droog en de gamba's a la ojillo waren heel lekker, dus waarom klagen. Olga won de eerste prijs, Willem Buijtenweg de tweede en Ger gelukkig de derde, anders waren alle dagprijzen naar de familie Commandeur deur gegaan, Frans Maanders werd 4. Gulzige types. Tot en met 14 punten rekenden we als de middenmoot, daaronder glom de degradatiezone. Peter - zijn naam liever hier niet noemen - had meer strepen dan punten, maar hij bleef gezellig. We applaudiseerden voor Hans T. We missen hem. Goed gedaan Hans. Mooi reisje.
Verrassingen genoeg tijdens deze surprisereis. Zeer aangenaam zonnig weer. En de Transavia vlucht met het grootste deel van de deelnemers vertrok ondanks dubbele storm en dankzij gunstige startbaan op tijd, om zes uur, om vier uur aanwezig, om 3 uur van huis. Een uitje. Een deel van de 24 deelnemers liep vrijdag al een oefenrondje, alsof dat zou helpen. En anderen, zoals Helene en Cara, deden zich aan de boulevard tegoed aan voortreffelijke visgerechtjes. Een paar keer zelfs. Het licht in het restaurant was buitengewoon helder en Willem B was zeer tevreden over het dessertbuffet. Dus de eerste dag deugde. Morgen het echte werk, om 9 uur vertrekken voor een ronde op Bellavista. Vanavond lijkt niemand zich daar nog druk om te maken.
Een stormachtig begin van de 'surprisereis' voor de NVGJ'ers! De vlucht van het gezelschap naar Faro was gelukkig niet geannuleerd. Drie dagen verblijven ze in het Hilton Islantilla Golf Resort. Henk Koster nam de stokken direct ter hand en begon met een rondje. Mooi weer, polootje was voldoende. De redactie wenst iedereen veel plezier in Portugal!