Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
23.10.2024
Maandag gaan we naar Ommen, naar Hooge Graven, de mooiste baan van Overijssel (volgens Leadingcourses). Daar spelen we de laatste Major van dit jaar, en tevens de laatste wedstrijd vóór de seizoensfinale in Nunspeet, de ZVM Masters, op 4 november. Het belooft in Ommen een interessante, voor sommigen zelfs spannende dag te worden, want er kan nog van alles veranderen in de stand van de Order of Merit. Zeker doordat er bij deze Major in Ommen bonuspunten te verdienen zijn, van 80, 70, 60 enz tot 10 aflopend, per categorie 360 punten maar liefst. Het kan geen toeval zijn dat er een enorm aantal aanmeldingen is, voor deze ‘verre’ NVGJ-golfdag.
Zoals bekend spelen de beste acht per categorie in Nunspeet tijdens de Masters om de hoofdprijs van het seizoen. Die acht zijn de spelers met het meeste aantal punten op basis van de beste zeven scores, plus de bonuspunten die daarmee zijn verkregen. Die spelers staan keurig gerangschikt in de Order of Merit, die er na de wedstrijd in Ommen wel eens heel anders uit kan zien dan nu.
Om het voor de kanshebbers voor de finale nog wat extra spannend te maken, is bij de indeling voor Ommen rekening gehouden met de huidige stand in de Order of Merit. In A lijkt Henri wel zeker van de eerste of minimaal de tweede plek bij de start van de finale in Nunspeet, maar Fred en Martijn (2 en 3) staan niet zo ver uit elkaar. En dat geldt nog meer voor Marijke en Anton op 4 en 5 met slechts tien punten verschil. Killer Anton gooit vast de hele trucendoos open, maar Marijke zal er wel gewoon doorheen praten. Die maak je niet gek. Ook Frank Huiges staat maar veertig punten achter.
Christiaan staat nu nog achtste, maar Pim jaagt op hem (tien punten achter). Beiden moeten echter vrezen voor Peter van Weel, die op de tiende plek staat, maar slechts zes wedstrijden heeft gespeeld. Zijn score plus eventuele bonuspunten van Ommen telt dus volledig mee. Als hij wint, en dat gebeurt nogal eens, kan hij er zomaar 440 of 450 punten bij krijgen. En schiet hij (op basis van de huidige stand) naar plek 3. Ai.
Spannend in B
Zo zeker als Henri kan zijn van de eerste plek in A, zo zeker is Olga dat nog niet in B, maar ze heeft wel een flinke voorsprong opgebouwd, dus plek 1 of 2 in Nunspeet moet wel lukken. De oud-topsporter raakt niet in de war van een beetje spanning. Iets met twee vingers in de neus. Tussen Sonja (2) en Elaine (3) is het gat echter niet zo groot (50 punten), met wat bonuspunten zo weggespeeld. Elaine is een fanatiek bijtertje, maar Sonja slaat als een ijskonijn alles rechtdoor, vraag maar aan Pamela. Hoewel Sonja, zoals wij allen weten, ook haar mindere dagen kan hebben. Interessante partij. Onno staat redelijk safe in de middenmoot, net als Ger, maar Bjorn, Hannie en Leonard (de laatste is in Ommen afwezig, maar gaat zich nu vast bedenken) staan met steeds maar tien punten verschil wel heel dicht bij elkaar op 6, 7 en 8. Met een goede score kan Roland (9) zich nog gemakkelijk bij de top 8 voegen. Hannie, Bjorn en Ronald spelen samen. Leuk dat er eens een keer goed meegeteld zal worden.
Laten we trouwens de sponsoren niet vergeten (sowieso niet handig). Jolanda leidt met slechts tien punten voorsprong op Alwin, Karin staat daar weer veertig punten achter, maar in haar nadeel werkt dat er bij de sponsors geen bonusregeling van kracht is.
Alle anderen: voor de gezelligheid
Wij denken dat de tassen dit weekend uitgemest gaan worden, de clubs behoorlijk opgepoetst en hier en daar een nieuw handschoentje aangeschaft.
Heel fijn voor alle anderen: zij hoeven elkaar alleen nog maar een gezellige dag te bezorgen, tijdens deze door Frank Uijlenbroek gesponsorde wedstrijd om de 4de Christiane Trophy.
De eerste flights slaan maandag om 12 uur af, op 1 en 10. Koffie vanaf 10.30 uur. Er is geen lunchpakket. Vergeet niet te betalen.
De voorlopige indeling is HIER te zien.
Daar zaten we dan. Op een stoeltje aan de achttiende green van de Royal Obidos. Elkaar hoopvol aankijkend. Zouden we op deze tweede dag van het EMGJ nog een sprongetje naar boven kunnen maken? Zou het mogelijk zijn om in die top 5 te komen? Het veld van het EMGJ was nog nooit zo sterk bezet. Er waren nog nooit zoveel landen (zei men). En ja, de banen waren nog nooit zo moeilijk geprepareerd als deze week. Voor jullie info: de greens van Royal Obidos deden 12,3 op de stimpmeter. Dat is een beetje vergelijkbaar met wanneer je thuis op de tegels in je keuken een putt probeert te maken. Het is aanraken en daar gaan ze dan. Dat het iets was waar niet alleen wij als Nederlanders last van hadden, zo bleek wel weer. Want er werd steen en been geklaagd. Of nou ja, geklaagd is misschien niet het goede woord. We realiseerden ons vooral allemaal dat we er geen klote van kunnen.
De Praia D'El Rey Golf Course was na twee oefendagen het décor van de eerste échte krachtmeting tussen de twaalf landen tijdens het EMGJ 2024. Nederland staat na die eerste dag op een verdienstelijke zesde plaats, al had er meer in gezeten zo vonden de deelnemers unaniem. Hoogtepunten: de beste score van de dag van álle golfers voor Stef Swagers (+5) en een fraaie eagle (+2 birdies) voor Hélène Wiesenhaan.
Het dreamteam van de NVGJ, kort voor het begin van de EMGJ in Portugal. Let's do it! Lees de verslagen en bekijk de mooie foto's. Regen en wind in Nederland, (ondergaande) zon in Portugal.
"Van de gele tees is te moeilijk, zegt de wedstrijdleiding. Daarom moeten de heren van blauw", sprak captaine Madelon Barenbrug. "En de teemarkers op rood worden helemaal naar voren gezet." Moeilijk? Een blik op de scorekaart van de Royal Óbidos Golfcourse (vijf keer par-3, vijf keer par-5 en acht keer par-4) maakte duidelijk dat we van blauw slechts 5450 meter moeten overbruggen. De dames blijven zeer royaal onder de vijf kilometer. Ook al geruststellend was de raadpleging van de handicaptabellen: iedereen krijgt minder slagen dan zijn of haar handicapgetal. Het kan niet anders dat de baan meevalt. Het enige minpunt is misschien dat de wedstrijdleiding er eigen regels op na houdt: iedereen speelt voor driekwart van zijn playing handicap. Eenmaal onderweg tijdens deze tweede oefenronde vroegen we ons af hoe de wedstrijdleiding tot dit besluit is gekomen. Oké, golf is een lastig spel. Maar op deze baan, met veel strategische gesitueerde waterhindernissen en razendsnelle greens, wordt het de speler (m/v) ietsje moeilijker gemaakt. Golflegende Seve Ballesteros, die de baan ontwierp, had er kennelijk zin in... Gelukkig bestaat een flink deel van ons team uit onverschrokken types, echte longhitters zelfs, die niet zo snel geïmponeerd zijn. Water? Daar speel je gewoon om- of overheen. Snelle greens? Ook daarvoor is de oplossing eenvoudig: een stuk zachter putten dan je thuis gewend bent. Dus het kan niet missen dat de meesten van ons op woensdag, als we hier voor de echte score spelen, ten minste 30 stablefordpunten bijeen swingen. Omdat we niets (of bijna niets) aan het toeval wensen over te laten, lieten we de vroege oefenronde van vandaag (met drie starts vanaf 8 uur) volgen door een lange tactische teambespreking, een alcoholvrije lunch en een pittige sessie op zowel driving range als putting green. Daarna deed iedereen verplicht een middagdutje. En vanavond, zo is de afspraak, liggen we vroeg in ons mandje. O ja, het parcours glooit nogal. Bovendien is het vaak nogal ver lopen van green naar volgende tee. Welbeschouwd is het een echte buggybaan. Daarom laten we woensdag de handtrolleys en elektrische trolleys in de stalling (ze zijn bovendien van zeer matige kwaliteit, die niet past bij de vijf sterren die op dit real estate is geplakt) en legden we beslag op een flink deel van het buggypark. Want onze inschatting is dat we de andere elf landen dan in ieder geval rijdend over de betonpaden het nakijken zullen geven. Op naar morgen: de eerste wedstrijddag, op Praia d'el Rey.
De eerste oefenronde zit erop. En wel die op Praia d’el Rey. Wat zoiets betekent als ‘strand van de koning’. Althans, dat beweert de chauffeur van ons busje onderweg naar het clubhuis. Mij kunnen ze alles wijsmaken wat dat betreft. En eigenlijk spreekt er niemand van ons Portugees. Behalve Pamela. Die het graag liever wat onder de aandacht houdt, maar als ze haar zinnen heeft gezet op een specifiek drankje in een specifiek grote beker/glas/mok/wat er voor door moet gaan. Dan ineens weet ze toch iets tegen hem te ratelen waardoor hij gaat rennen. De smiecht.
Nee, verwacht hier niet elke paar minuten een update vanuit het team dat in Portugal onze driekleur representeert. Tien NVGJ-ers en de immer onvolprezen non-playing captain Madelon Barenbrug nemen het op Royal Obidos op tegen maar liefst zeven andere landen. Hoe vergaat het ze? Wat maken ze mee? Je vindt het hier.