Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten
Net als je denkt dat je weet wat je aan het doen bent, ben je het ineens helemaal kwijt.
Wijs niet op de verschillen maar op de overeenkomsten. De liefde voor golf.
Darius van Driel wint het Magical Kenya Open en zoals dat hoort levert dat hem een winnaarsblogje op.
Nee, ik doe niet aan goede voornemens, die sneuvelen in de regel toch voor de lente daar is. Ook als je her verpakt in het veel actievere woord 'doelen'. Als je niet aan de slag gaat komt er noch van doelen noch van goede voornemens veel terecht.
Er is weinig vervelender dan een nieuwe indeling van het een of ander. Een website, de supermarkt, de keukenkastjes. Tot je na een paar dagen niet eens meer weet hoe het eerder was.
Het gebeurt niet vaak dat we bij Golfers Magazine lezerspost krijgen, vooral niet als deze ook nog eens netjes op de redactie wordt bezorgd. In een tijd waarin online grieven niet meer dan een enkele muisklik weg zijn, is het schrijven van een brief, het printen, in een envelop doen om vervolgens naar de brievenbus te lopen meestal voldoende reden om er toch maar van af te zien.
Vandaag is rood, zong Marco Borsato eind jaren negentig, waarna hij in het refrein al het moois dat aan ‘RGB 255,0,0’ wordt toegeschreven bezingt. Net als de gewezen ideale schoonzoon lijkt de kleur echter gecanceld te worden. Vooral als deze de pech heeft gebruikt te zijn voor het maken van een broek. De rode broek als symbool van het oude golf, als iets om je tegen af te zetten op weg naar nieuwe beeldvorming. Wie had dat ooit kunnen bedenken? Ik niet, de Nederlandse Golf Federatie wel.
Onverwacht kwam zijn overlijden niet. De altijd goedlachse Charles was al langere tijd ernstig ziek en wist zich al een tijdje uitbehandeld. ‘Het is wat het is’, zei hij nog op Sluispolder waar hij voor het laatst op de startlijst stond. Met zijn overlijden slaat Charles Taylor een groot gat in de NVGJ.
En ineens was de golfoorlog voorbij. Zomaar, op een dinsdagmiddag en als een donderslag bij heldere hemel kregen de Saudi’s wat ze wilden. Een nog steviger vinger in de golfpap op nagenoeg alle circuits wereldwijd. De aangekondigde fusie mag misschien het einde van LIV Golf inluiden, de rol van het Public Investment Fund van Saudi-Arabië wordt alleen maar groter.